انواری، محمدباقر محی الدین (همدان ۱۳۰۵ش)
اَنواری، محمّدباقر مُحیالدّین (همدان ۱۳۰۵ش)
محمدباقر محی الدین انواری | |
---|---|
زادروز |
همدان ۱۳۰۵ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | درجه اجتهاد |
شغل و تخصص اصلی | روحانی |
آثار | شرح نهج البلاغه (جلد اول)؛ ثوره الحسین؛ کتاب الجهاد کافی (ترجمه) |
گروه مقاله | دین اسلام |
روحانی ایرانی و از مبارزان سیاسی در نهضت امام خمینی. دروس حوزوی خود را نزد آیات آشتیانی، مطهری، شعرانی، حایری و رفیعی قزوینی، تا درجۀ اجتهاد به پایان برد. از ۱۳۴۱ش در جریان غائلۀ انجمنهای ایالتی و ولایتی، بر علیه رژیم به مبارزه پرداخت. وی از اعضای شورای روحانیت جمعیت مؤتلفۀ اسلامی بود و در تشکیل شاخۀ نظامی این جمعیت نقش داشت. پس از ترور حسنعلی منصور، نخستوزیر وقت، وی نیز دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد. انواری پس از آزادی در اواخر ۱۳۵۵، بار دیگر به مبارزۀ خود ادامه داد. در همین دوره به فرانسه، پاکستان و عربستان سفر کرد و در آستانۀ پیروزی انقلاب اسلامی، در کمیتۀ استقبال از امام، مسئول نظارت بر انتظامات بود. پس از پیروزی انقلاب، مدتی نمایندۀ امام در ژاندارمری کل کشور و نمایندۀ مردم رَزَنِ همدان در مجلس شورای اسلامی بود. وی از اعضای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز، مسئول مرکز رسیدگی به امور مساجد، و نیز نمایندۀ امام در ژاندارمری بوده است. انواری تألیفاتی در فقه و اصول دارد و شرح نهجالبلاغه (جلد اول)، ثورةالحسین و کتاب الجهادِ کافی را ترجمه کرده است.