رفیعی قزوینی، ابوالحسن (قزوین ۱۲۶۸ـ تهران ۱۳۵۳ش)

ابوالحسن رفیعی قزوینی;
زادروز	قزوین ۱۲۶۸ش;
درگذشت	تهران ۱۳۵۳ش
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	فیلسوف
شغل و تخصص های دیگر	فقیه
آثار	مجموعه رسایل و مقالات فلسفی
گروه مقاله	دین اسلام

فیلسوف، عارف و فقیه ایرانی. مقدمات علوم را در مدرسۀ صالحیۀ قزوین فراگرفت و در تهران فقه و اصول را در محضر میرزا عبدالنبی نوری و مسیح طالقانی تحصیل کرد و فلسفه و عرفان را از میرزا حسن کرمانشاهی و ملامحمد هیدجی و شیخ محمدعلی شاه‌آبادی و ریاضیات و نجوم را از میرزا ابراهیم زنجانی آموخت. با تأسیس حوزه علمیه قم به دعوت شیخ عبدالکریم حائری یزدی به آن‌جا رفت و به تدریس پرداخت، ولی پس از مدتی به قزوین بازگشت و سال‌ها در این شهر به تدریس فقه و اصول و فلسفه و عرفان پرداخت. در اواخر عمر به تهران آمد و حوزۀ درس او همچنان برجا بود. تسلط او بر دقایق کتب ملاصدرا به‌ویژه اسفار کم‌نظیر بود. در مسئلۀ معاد جسمانی، رجعت و نیز اتحاد عاقل و معقول دارای رأی و نظر مستقل بود. از شاگردان او می‌توان از سید جلال‌الدین آشتیانی، دکتر سید حسین نصر، حسن‌زاده آملی، ابراهیمی دینانی و آقا رضی‌الدین شیرازی نام برد. امام خمینی (ره) نیز مدتی کوتاه از محضر درس او بهره‌مند شد. ازجمله آثار اوست: مجموعه رسائل و مقالات فلسفی که به‌کوشش غلامحسین رضانژاد منتشر شده است.