ایسکمی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ایسکِمی (ischaemia)

کاهش انتقال خون به هر یک از قسمت‌های بدن. بیماری ایسکِمیک قلب ناشی از کاهش جریان خون عروق اکلیلی قلب، به‌علت تصلّب شرایین[۱] است. این بیماری شایع‌ترین علت مرگ در کشورهای غربی است. سالانه حدود یک‌میلیون نفر در امریکا و ۱۶۰هزار نفر در انگلستان به‌علت این بیماری می‌میرند (← بیماری سرخ‌رگ‌های اکلیلی[۲]). علایم اولیۀ بیماری عبارت‌اند از درد قفسۀ صدری (آنژین)[۳] یا تپش قلب[۴]. در بعضی موارد اولین علامت این بیماری حملۀ قلبی[۵] است.

 


  1. atherosclerosis
  2. coronary artery disease
  3. angina
  4. palpitation
  5. heart attack