باجه

باجه (پرتغال)

(به عربی: بژا) شهر و ناحیه‌ای در پرتغال، در غرب اندلس اسلامی که امروزه شهر بژا مرکز ایالت آلنتژوی سفلا و ناحیۀ بژا در جنوب ‌شرقی لیسبون، پایتخت پرتغال در جای آن قرار دارد. باجه در گذشته پاکس یولیا به معنای صلح یولیایی (اختر یولیوس سزار) بوده است. باجه از شهرهای کهن اندلس بوده که بنای آن را به دورۀ رومی‌ها نسبت می‌دهند. ناحیۀ باجه در دورۀ اسلامی محدودۀ وسیعی را دربر می‌گرفت و با ناحیۀ مارده مجاور بود. موسی بن نصیر دو شهر اشبیلیه و باجه را تصرف کرد پس از این فتح باجه محل اقامت دسته‌هایی از قبایل عرب شد. هنگامی که ابوالخطار در اندلس به حکومت رسید سپاهیان مصری را در آنجا مستقر کرد و باجه را به ناحیه‌ای نظامی بدل کرد. باجه در زمان احمد بن محمدرازی (344ق)، شهری آباد و پر محصول بود؛ خیابان‌های وسیع، حمام‌ها، بازار، و مساجد فراوان داشت و گروهی از اعراب را در خود جای داده بود. از معادن آن نقره استخراج می‌شد و عسل فراوان به دست می‌آمد و صنعت دباغی و کتان‌بافی رونق داست. باجه خاستگاه علما و دانشمندان صاحب‌نام بوده است. کلیسا و قلعۀ کهنی در این شهر دیده می‌شود. نیز ← بژا، شهر

---