بافضل، ابوالعباس سالم فضل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بافضل، ابوالعباس سالم فضل (- تریم 1185 م)   Aboul Abbas Salem Fadl Bafadl


عالم و فقیه یمنی. تاریخ تولدش طبق پاره‌ای منابع مصادف با اواخر حیات امام محمد غزالی بوده است. پس از آموزش اولیه‌ی علوم دینی و ادبی در زادگاهش، نزد پدر و دیگر علمای حضرموت، به حرمین شریفین رفت و نزد علمای مکه و مدینه تحصیل کرد. گفته می‌شود که وی مدتی نیز شاگرد شیخ عبدالقادر گیلانی بوده است. دوران تحصیل و تدریس او در حرمین شریفین و عراق حدود 40 سال به درازا کشید و مردم حضرموت گمان بردند که وی مرده است و با بازگشتش پس از این مدت طولانی شگفت‌زده شدند. وی پس از بازگشت به وطن، حلقه‌ی درس خود را در حضرموت تشکیل داد و حوزه‌ی علمیه‌ای پدید آورد که بسیار رونق گرفت. گفته شده که در دوره‌ی او حدود 300 مفتی و فقیه در حضرموت گرد آمدند که بسیاری از آنان به تألیف مشغول بودند و آثار فراوانی بر جای گذاشتند. مدرسه‌ی علمیه‌ای که بافضل برای طلاب تأسیس کرد تا امروز هم دایر است و دروس فقه و ادبیات عرب در آن تدریس می‌شود.

گفته می‌شود شمار شاگردانی که بافضل تربیت کرد از هزار تن فراترند. بسیاری از علمای حضرموت، او را امام امامان نامیده‌اند. بافضل گذشته از مقام فقهی‌اش ادیب و شاعر هم بود. وی دو مسجد در شهر تریم بنا کرد که هنوز برجا هستند.