بی بی سه شنبه

بی‌بی سه‌شنبه

در باورها و عقاید مذهبیِ قدیم مردمِ ایران، زنی پارسا و پاک‌نهاد، هم‌روزگارِ بی‌‌بی حور و بی‌بی نور. در وجه تسمیۀ این بانوی افسانه‌ای آورده‌اند که در سه‌شنبه‌‌روزی به‌دنیا آمده است. زنان به‌نیت او، به حاجت خواهی، در واپسین سه‌شنبۀ آخر شعبان سفره می‌اندازند (← سفره‌انداختن). اقلام این سفره کاچی، فطیر و خربزه یا تخم خربزه و خرما و قائوت و آجیل مشکل‌گشا و آش مخصوص بی‌بی‌ سه‌شنبه و کوزه است. وجه خرید پنیر و سبزی و مخلفات دیگر سفره باید از راهِ گدایی به‌دست آمده باشد. واجب است صاحبِ نذر در روز برپایی سفره، روزه بگیرد. در برخی نواحی این سفره را در روز چهارشنبه می‌اندازند و بی‌بی چهارشنبه‌اش می‌خوانند. پس از روضه‌خوانی، یکی از حاضران قصۀ مخصوصِ بی‌بی سه‌شنبه را برای حاضران نقل می‌کند. به هنگام نقل قصه، زنان انگشت به کاچی می‌زنند و دست را بالا نگه می‌دارند.