سفره انداختن
سفره انداختن
سفره انداختن در سه معنی به‌کار می‌رود: ۱. برپایی مجلس مهمانی و سور؛ ۲. مهمانی یا سوری که زنی به خاطرخواهیِ همسر آینده خود برگزار کند؛ ۳. مجلسی که پس از برآورده‌شدنِ حاجتی، به نیت یکی از معصومان یا فرزندان امامان شیعه، برپا شود. سفره انداختن در معنیِ سوم، از همه معروف‌تر و گوش‌آشناتر است. سفره انواعی دارد و هریک را آدابی است. اقلام سفره‌ها، شکلِ برگزاری و نیتِ آن‌ها متفاوت از هم است. نیز ← بی‌بی حور و بی‌بی نور؛ بی‌بی سه‌شنبه؛ سفرۀ ابوالفضل