جبل طارق
جَبَل طارِق (Gibraltar)
(یا: جبل‌الطارق؛ نام باستانی: کالپه) سرزمینی وابسته به بریتانیا، واقع در پیشرفتگی سنگلاخ و باریکی در نوک جنوبی اسپانیا، با ۶.۵ کیلومتر مربع مساحت و ۲۷,۹۲۸ نفر جمعیت (۲۰۰۶). صخرۀ جبل طارق با کوه آخو[۱]، نزدیک سئوتا (سبته)[۲]، در آن سوی تنگۀ[۳] جبل طارق یکی از ستون‌های هرکول[۴] را در ساحل افریقای شمالی تشکیل می‌دهد. مرکز ترانزیت واردات و صادرات کالاهاست. در ۷۱۱م مورها این استحکامات را تصرّف و در ۱۴۶۲م آن را به اسپانیا واگذار کردند. در ۱۷۰۴ جورج روک[۵]، دریاسالار انگلیسی، آن را از اسپانیا گرفت و برطبق پیمان اوترخت[۶] (۱۷۱۳) به بریتانیا واگذار کرد. همه‌پرسی ۱۹۶۷ حاکی از ارادۀ مردم در وابسته‌ماندن به انگلستان بود، اما اسپانیا همچنان مدعی مالکیت بر آن است و از ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۵ مرزهای آن را بست. در ۱۹۸۹، دولت انگلستان اعلام کرد که تعداد پادگان نظامی خود را به نصف کاهش می‌دهد. در ۱۹۹۱ سربازان نیروی زمینی از این منطقه خارج شدند، اما نیروی هوایی و دریایی باقی مانده‌اند. یک پایگاه دریایی و هوایی استراتژیکی و نیز مقر زیرزمینی و مرکز مخابراتی ناتو[۷] در جبل طارق قرار دارند؛ چندین حفره و راهرو در دلِ سنگ‌ها احداث شده که طویل‌ترین آن‌ها ۷۰ متر است. فرماندار دارای اختیارات اجرایی است و شورای جبل طارق با او رایزنی می‌کند و مجلسی منتخب نیز دارد. زبان رایج در این منطقه انگلیسی است و ارز آن اسکناس‌های خاص منطقه و سکه‌های انگلیسی است. دین اکثریت مردم این منطقه کاتولیک است.