جحاف، لطف الله بن احمد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جحاف، لطف الله بن احمد (صنعاء 1775- صنعاء 1828م)  Lotfollah Bin Ahmad Al-Johaf


مورخ، شاعر و فقیه یمنی. ادبیات و فقه را نزد علمای بزرگ صنعاء و از جمله امام محمد بن علی شوکانی فراگرفت. با رجال بلندپایه‌ی دولت (از جمله امام متوکل احمد) مرتبط بود، ولی در دوره‌ی امامت فرزند متوکل، مهدی، رابطه‌اش با آنها تیره شد و به زندانش افکندند. سپس با وساطت امام شوکانی آزاد شد.

آثاری از جحاف برجا مانده که هنوز منتشر نشده‌اند. برخی از مهم‌ترینشان عبارتند از: المرتقی الی المنتقی (شرح منتقی ابن تیمیه)؛ دیباج؛ درر نحور الحور العین (تاریخ امام منصور علی/متوفی سال 1816 و رجال دولت او)؛ و فنون الجنون فی جنون الفنون (نقد ادبی).