جمالی، رزا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رزا جمالی
زادروز تبریز ۲۸ آبان ۱۳۵۶ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی ادبیات نمایشی دانشگاه هنر/ کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی شاعر
شغل و تخصص های دیگر مترجم و نمایش‌نامه‌نویس
سبک شعر سپید
آثار دهن کجی به تو (شعر- نقش هنر، ۱۳۷۷)؛ برای ادامۀ این ماجرای پلیسی قهوه‌ای دم کرده‌ام (شعر- آرویج، ۱۳۸۰)؛ سایه (نمایشنامه- سیب سرخ،1398)
گروه مقاله ادبیات فارسی
رزا جمالی
رزا جمالی

رزا جمالی (تبریز ۲۸ آبان ۱۳۵۶ش - )

شاعر، مترجم و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی. جمالی لیسانس ادبیات نمایشی خود را از دانشگاه هنر تهران گرفته و همچنین دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران است. او فعالیت ادبی‌اش را از اواسط دهۀ هفتاد شمسی با حضور در کارگاه شعر رضا براهنی و همزمان نشر شعرها و نقدهایش را در اغلب نشریات آن زمان -از جمله آدینه، دنیای سخن و کارنامه- آغاز کرده. انتشار نخستین مجموعۀ شعر جمالی در سال 1377 با عنوان این مرده سیب نیست یا خیار است یا گلابی، نشان داد که او شاعری متفاوت است که دنبال پیشنهاد زبان و فضاهای جدیدی در شعر فارسی است. ضمن این مجموعه و مجموعۀ بعدی جمالی، او را شاعری می‌بینیم که اصطلاحاً در طیف شاعران شعر زبان (جریانی که براهنی با تقلید از شعر غرب در شعر دهۀ 1370ش به بعد بر اساس کارگاه شعر و تئوری‌هایش مطرح کرد) قرار می‌گیرد و بر همین اساس جمالی را از شاعران نوآور شعر دهۀ 1370 برمی‌شمرند. بعد از این مجموعه او به سمت شعر پست‌مدرن رفته. از مولفه‌های قابل اعتنای شعر جمالی می‌توان به استفاده از کهن‌الگوها و اساطیر ایران و جهان اشاره کرد. از دیگر ویژگی‌های شعر او باید بی‌توجهی به ساختار شعر و محور عمودی را که در مواقعی به بی‌ارتباطی سطرها و بندها می‌انجامد اشاره کرد. جمالی طی سال‌های اخیر علاوه بر تدریس ادبیات انگلیسی و حضور در فستیوال‌ها و کارگاه‌های خلاقیت کشورهای مختلف -چون امریکا، هند و کشورهای اروپایی- مشغول ترجمۀ رمان مشهور خانۀ ادریسی‌ها (غزاله علیزاده) به انگلیسی است.

آثار

این مرده سیب نیست یا خیار است یا گلابی (شعر- ویستار، ۱۳۷۷)؛ دهن کجی به تو (شعر- نقش هنر، ۱۳۷۷)؛ برای ادامۀ این ماجرای پلیسی قهوه‌ای دم کرده‌ام (شعر- آرویج، ۱۳۸۰)؛ این ساعت شنی که به خواب رفته است... (شعر- چشمه، ۱۳۹۰)؛ بزرگراه مسدود است (گزینه اشعار- بوتیمار، ۱۳۹۲)؛ اینجا نیروی جاذبه کمتر است (گزیده‌ی اشعار- مهر و دل، 1398)؛ سایه (نمایش‌نامه- سیب سرخ، ۱۳۹8).