جنگ جانشینی اسپانیا
جنگ جانشینی اسپانیا (War of the Spanish Succession)
جنگ (۱۷۰۱ـ۱۷۱۴) میان بریتانیا، اتریش، هلند، پرتغال، و دانمارک از یک طرف و فرانسه، اسپانیا، و باواریا از طرف دیگر. هنگامی آغاز شد که لوئی چهاردهم سلطنت اسپانیا را به نام نوۀ خود، فیلیپ[۱]، پذیرفت؛ در حالیکه بنابر «پیمان تقسیم[۲]» اسپانیا (۱۷۰۰) پادشاهی اسپانیا به آرشیدوک کارلِ اتریش[۳] (سپس امپراتور شارل ششم[۴] امپراتوری مقدس روم) میرسید. جنگ با پیمانهای صلح اوترخت[۵] (۱۷۱۳) و راشتات[۶] (۱۷۱۴) پایان یافت؛ فیلیپ پادشاه اسپانیا شناخته شد و بدینسان شاخۀ اسپانیایی خاندان شاهی بوربون را بنیاد نهاد. جبل طارق[۷]، مِنورکا[۸]، و نووا اسکوتیا[۹] به بریتانیا و بلژیک، میلان، و ناپل به اتریش واگذار شد.