حاج میرزا احمد کرمانی
حاج میرزا احمد کرمانی (سدۀ 13ق)
واعظ بنام فرقۀ بابیه. او در ابتدا وارد سلسلۀ ازلی‌ها (فرقه‌ای از بابیه) شد. وی جزو مقابله کننندگان با بهائیت بوده و در رساله‌ای که در رد میرزا حسینعلی نوری نوشته، از او، پیوسته با عنوان (نفس مدعی) یاد کرده‌است و بهاءالله نیز او را (رایحهٔ منتنهٔ کریهه) خواند. به همین سبب، به دستور مرتضی‌قلی خان وکیل‌الملک ثانی (حاکم وقت) او را به چوب بستند و تنبیه کردند. سپس او را به نیریز تبعید کردند. پس از اتمام زمان تبعیدش، به تهران رفت و در مدرسۀ حضرت عبدالعظیم حسنی در شهرری، در حجره‌ای منزل گرفت. پس از بازگشت میرزا رضا کرمانی (قاتل ناصرالدین شاه) از اسلامبول به تهران، او سه روز منتظر ماند تا در روز جمعه شاه قاجار را ترور کند و طی آن سه روز در منزل حاج میرزا احمد کرمانی اقامت داشت. به همین علت، حاج میرزا احمد را هم بعد از ترور دستگیر کردند و در زندان درگذشت.