حسین شیخ زین الدین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حسین شیخ زین‌الدین
زادروز تهران 1320ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسى ارشد معمارى- دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی معمار
آثار ساختمان‌های نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در شهر دوشنبه (شامل ساختمان سفارت، اقامتگاه سفیر و مدرسه- طراحی: 1380)؛ سفارتخانه و کنسول‌گری ایران در توکیو (طراحی و اجرا از 1381 تا 1383)
گروه مقاله معماری
جوایز و افتخارات  نشان استاد پیرنیا (1379)
حسین شیخ زین‌الدین
حسین شیخ زین‌الدین
نمایی از سفارت ایران در تفلیس- گرجستان
نمایی از سفارت ایران در تفلیس- گرجستان

حسین شیخ زین‌الدین (تهران 1320ش-  )

 

معمار ایرانی. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، وارد دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و در سال 1346 مدرک کارشناسى ارشد رشته‌ی معمارى را از این دانشکده دریافت کرد. شیخ زین‌الدین از سال 1353 در مهندسین مشاور شروع به کار کرده و از سال 1361 به عضویت هیات مدیره‌ی «مهندسین مشاور باوند» درآمد. او هم‌اکنون مدیر عامل این شرکت است. در کارنامه‌ی حرفه‌ای شیخ زین‌الدین در زمینه‌ی طراحی و مدیریت و اجرا، بناهای معماری متعددی در کاربری‌های ادارى، دولتى، عمومى، دانشگاهى، سفارتخانه‌ها، و نیز به‌سازى و مرمت بناهاى تاریخى و همچنین مجموعه‌هاى صنعتى (از سال 1346 تاکنون) قابل ذکر است که از مهم‌ترین‌شان به این موارد می‌توان اشاره کرد‌: اقامت‌گاه اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران، با همکاری مجید زندیه؛ میهمانسرای حافظیه (طراحی و اجرا از سال 1374 تا 1376)؛ طرح موزه‌ی دفاع مقدس در اصفهان (طراحی: 1377)؛ ساختمان‌های نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در شهر دوشنبه (شامل ساختمان سفارت، اقامتگاه سفیر و مدرسه- طراحی: 1380)؛ سفارتخانه و کنسول‌گری ایران در توکیو (طراحی و اجرا از 1381 تا 1383) و....

شیخ زین‌الدین در سال 1379 نامزد انتخاب «شصت چهره‌ی برگزیده در شصت سال» از سوی کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران شد و نشان استاد پیرنیا را دریافت کرد.

از دیگر فعالیت‌های مهم او می‌توان به این موارد اشاره کرد: عضویت در شوراى آموزشى گروه معمارى دانشگاه آزاد واحد تهران (از سال ۱۳۷۱)؛ عضویت در شوراى طرح نوسازى اطراف فلکه حرم امام رضا (ع) (در سال ۱۳۷۲)؛ عضویت در شوراى تخصصى بافت‌هاى شهرى وزارت مسکن و شهرسازى (از سال ۱۳۷۶)؛ عضویت در شوراى تخصصى شهرداری تهران  (1378)؛ عضویت در شوراى راه‌برى طرح‌ها در وزارت امور خارجه (از سال ۱۳۷۸)؛ عضویت در گروه معمارى و شهرسازى مرکز بین‌المللى گفت وگوى تمدن‌ها (۱۳۷۹)؛ عضویت در هیات تحریریه‌ی فصلنامه‌ی میراث فرهنگی (1375)؛ تدریس در دوره‌ی آموزش معماری برای مدیران شهرساز سازمان‌های مسکن و شهرسازی کشور (1377)؛ تدریس در رشته‌ی معماری دانشكده‌ی هنرهای زیبا (دانشگاه تهران) و چندین مسئولیت و سمت دیگر.

از شیخ زین‌الدین مقالات متعددی در نشریات تخصصی معماری و شهرسازی ایران و جهان منتشر شده که از آن جمله به مقالات سرگذشت آموزش معماری در ایران، تعادل در معماری، معماری ایرانی، برای اسلامی كردن سیمای شهرها چه می‌توان كرد؟ (فصلنامه‌ی آبادی طی سال‌های 1371-1375) و همچنین مشاركت در ارائه‌ی مقاله‌ی معماری مساجد معاصر كشورهای اسلامی (لندن: 1374) و نیز مقاله‌ی هویت متصرف (در كتاب احیای ارزش‌های هنر معماری ایران: 1377) می‌توان اشاره کرد.

 

منابع:

  • معماری معاصر ایران، امیربانی مسعود؛ هنر معماری قرن: 1388
  • [۱]
  • [۲]