حیمی، احمد بن محمد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حیمی، احمد بن محمد (1662- 1738م) Ahmad bin Mohammad Al-Himi


شاعر، مورخ و فقیه یمنی. در خانواده‌ای مشهور به علم و سیاست و فقه زاده شد. نزد پدر و عالمان شهر کوکبان تحصیل کرد. در علم و ادب به رتبه‌ای برجسته رسید و خطیب مسجد جامع شبام شد. سپس در 1727 به صنعاء رفت و امامت جامع بزرگ صنعاء را بر عهده گرفت.

آثار فراوانی در شعر و تاریخ از حیمی بر جای مانده است. شوکانی آثار ادبی وی را بیشتر از 40 عنوان برشمرده است که پرآوازه‌ترین آنها عبارتند از: طیب السمر فی اوقات السحر (که با تحقیق‌‌ هادی عطیه منتشر شده)؛ سلافة العاصر، ابریق الزرجون فی التروح علی المسجون، نوابغ نوابع الکلم، حدائق النمام فیما جاء فی الحمام، الحسام المرهف فی تفسیر غرائب المصحف و دیوان الحیمی.