خوان فرناندس
خوان فرناندس (Juan Fernandez Islands)
سه جزیرۀ کوچک آتشفشانی متعلق به شیلی، در اقیانوس آرام، به فاصلۀ ۶۴۰کیلومتری غرب بندر والپارزو[۱]. یونسکو[۲] این مجمعالجزایر[۳] را زیستکرۀ حفاظتشدۀ جهانی[۴] معرفی کرده است. جزایر مزبور عبارتاند از جزیرههای رابینسون کروزوئه[۵] (بزرگترین جزیره با نام سابق ماس آ تیِرا[۶]، با ۹۳ کیلومتر مربع مساحت، ۲۲ کیلومتر درازا، و ۷.۳ کیلومتر پهنا)، الخاندرو (الگزاندر) سلکرک[۷] (با نام سابق ماس آ فوئرا[۸])، و سانتا کلارا[۹] (کوچکترین جزیره، مشهور به جزیرۀ گوت[۱۰]). این جزایر مجموعاً به افتخار دریانورد اسپانیایی نامگذاری شدهاند، که در ۱۵۷۴ آنها را کشف کرد. الگزاندر سلکرک، دریانورد اسکاتلندی، در ۱۷۰۴ در جزیرۀ رابینسون کروزوئه رها شد و در ۱۷۰۹ ویلیام دَمپیر[۱۱] او را نجات داد. تجربیات سلکرک بهمنزلۀ فردی کشیشکسته، الهامبخش دانیل دفو[۱۲] برای نگارش کتاب رابینسون کروزوئه بود.