دانشور، سیمین (شیراز ۱۳۰۰ـ۱۳۹۰ش)
دانشور، سیمین (شیراز ۱۳۰۰ـ۱۳۹۰ش)
سیمین دانشور | |
---|---|
زادروز |
شیراز ۱۳۰۰ش |
درگذشت | ۱۳۹۰ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دکتری در رشته ادبیات فارسی، بورس تحصیلی مطالعه در زمینه زیبایی شناسی در دانشگاه استنفورد امریکا |
شغل و تخصص اصلی | رمان نویس و مترجم |
آثار | سووشون |
گروه مقاله | ادبیات فارسی، زبان شناسی و ترجمه |
جوایز و افتخارات | جایزه ادبی مهرگان (به پاس عمری تلاش در راه آفرینش ادبی) |
رماننویس و مترجم و استاد تاریخ هنر در دانشگاه تهران. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شیراز بهپایان رساند و در ۱۳۲۸ش در رشتۀ ادبیات فارسی دکتر شد. یک سال پس از آن با جلال آل احمد ازدواج کرد. سالهای ۱۳۳۱ تا ۱۳۳۳ش را با استفاده از بورس تحصیلی به مطالعه در زمینۀ زیباییشناسی در دانشگاه استنفورد امریکا گذراند. از ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۸ش در دانشگاه تهران «باستانشناسی و تاریخ هنر» درس میداد. چندی عضو هیئت دبیران مجلات نقش و نگار، علم و زندگی و کیهان ماه بود. در ۱۳۴۷ش بهعنوان نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. چاپ داستانهایش را از ۱۳۲۷ش آغاز کرد. دغدغۀ اصلی او در بیشتر آثارش، وضعیت اجتماعی زنان ایرانی است. در داستانهای او، زندگیِ قهرمانان خیالی، در پیوند با واقعیتهای سیاسی و فرهنگی شخصیتهایی چون دکتر مصدق، خلیل ملکی و جلال آلاحمد است. در ۱۳۸۲ش به پاس عمری تلاش در راه آفرینش ادبی، جایزۀ ادبی مهرگان به او اعطا شد. در ترجمه نیز دستی دارد و آثاری از برنارد شاو، چخوف، شنیتسلر و جز آنها را به فارسی برگردانده است. برخی آثار او نیز به زبانهای آسیایی و اروپایی ترجمه شده است. از آثارش: شهری چون بهشت (۱۳۴۰ش)؛ سووشون (۱۳۴۸ش)؛ جزیرۀ سرگردانی (۱۳۷۲ش)؛ ساربان سرگردان (۱۳۸۰ش)؛ در شناخت هنر، که مجموعهای از مقالههای ترجمهای و تألیفی او در زمینۀ هنر و ادبیات است.