رشدی، رشاد (۱۹۱۲ـ۱۹۸۲)
رشدی، رشاد (۱۹۱۲ـ۱۹۸۲) (Rushdi, Rashad)
رشاد رشدی Rashad Rushdi | |
---|---|
زادروز |
۱۹۱۲م |
درگذشت | ۱۹۸۲م |
ملیت | مصری |
تحصیلات و محل تحصیل | دکتری زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه لیدز |
شغل و تخصص اصلی | منتقد |
شغل و تخصص های دیگر | نمایشنامه نویس |
آثار | الفراشه؛ بازیچه عشق (۱۹۶۱)؛ شهرزاد (۱۹۷۵) |
گروه مقاله | تیاتر |
منتقد ادبی و نمایشنامهنویس مصری. در ۱۹۵۰، در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه لیدز دانشنامۀ دکتری گرفت و از ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۹ رئیس کرسی ادبیات انگلیسی دانشگاه قاهره بود. از آثارش در زمینۀ نقد ادبی خوانش و پژوهش در ادبیات انگلیسی است. اولین نمایشنامۀ او الفَراشه بود که گروه نمایشی المسرح الحُرّ (تئاتر آزاد) در ۱۹۵۹ بهصحنه آورد. رشدی از بدو کار تئاتر الحکیم سرپرست آن و در عین حال سردبیر مجلةالمسرح (نمایش) و مجلةالجدید بود. از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ سرپرست مؤسسۀ هنرهای نمایشی بود و در ۱۹۸۱ رئیس فرهنگستان هنر شد. معرفی مبانی نقد نوین، شناساندن تی اس الیوت و نقش ارزشمند او بر شعر عربی و خوانندگان عربزبان، و برنامۀ تدریس انگلیسی در دپارتمان انگلیسی دانشگاه قاهره مرهون رشدی است. نسلی از نویسندگان، نمایشنامهنویسان و منتقدان ادبی مصر تربیتیافتۀ اویند. از دیگر نمایشنامههایش: بازیچۀ عشق (۱۹۶۱)؛ روزگار شیرین (۱۹۶۶)؛ شهر من، ای شهر من (۱۹۶۸)؛ محاکمۀ عمو احمد فلاح (۱۹۷۴)؛ شهرزاد (۱۹۷۵).