رعیت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رَعیَّت (peasant)

(یا: دهقان) کشاورز خرده‌پای روستانشین. معمولاً زمینی کوچک در تملک یا اجاره دارد و برای تأمین معاش خود و فروش مازاد محصولِِ کشاورزی‌اش بر روی آن زمین کار می‌کند. در قرن ۱۸ که کشاورزی در انگلستان به مقیاس‌های وسیع‌تر گرایش یافت، به اضمحلال طبقۀ دهقانان[۱] مستقل انجامید؛ اگرچه کشاورزی در مقیاس کوچک در زمین‌های زراعی کوچک و در بین اصناف اسکاتلندی همچنان باقی ماند. زمین‌داران در کشورهایی چون فرانسه و اسپانیا و ایتالیا کمتر به کشاورزی علاقه نشان دادند و بنابراین سنّتِ زمین‌داریِ مستقل در مقیاس‌های کوچک به‌عنوان شیوۀ خاص از امرار معاش تا به امروز باقی مانده است نیز ← کُمون.

 


  1. peasantry