روح الله میرک خراسانی (خراسان قرن ۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

روح‌الله میرَکِ خراسانی (خراسان قرن ۹ق)

(یا: میرک نقاش) نگارگر و مذهّب ایرانی. از نقاشان دربار سلطان حسین بایقرا، و وزیر هنردوستش امیرعلی‌شیر نوایی بود، و سرپرستی کتابخانۀ دربار را در زمان این وزیر دانشمند برعهده داشت. در هرات اقامت گزید و در همان شهر از دنیا رفت. پدری دلسوز و استادی برجسته برای کمال‌الدین بهزاد بود. در تذهیب، تشعیر، و کتابت خطوط مهارت داشت. ازقرار معلوم روش گرفت‌وگیر را ابداع کرد. ازجمله مشهورترین آثارش عبارت‌اند از ملاقات علی فارسی (موزۀ بریتانیا)، چهار ملائکه (از کتاب گوی و چوگاننشان‌دادن تصویر خسرو به شیرین (از خسمۀ نظامی؛ ۹۰۰ق)، و جلوس تهمورث (از یک نسخۀ ظفرنامه).