سرکین ، رودولف (۱۹۰۳ـ۱۹۹۱)
سِرکین، رودولف (۱۹۰۳ـ۱۹۹۱)(Serkin, Rudolf)
| رودولف سرکین Rudolf Serkin | |
|---|---|
| زادروز |
اتریش 1903م |
| درگذشت | 1991م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده پـیـانو و مدرّس |
| گروه مقاله | موسیقی |
نوازندۀ پیانو و مدرّس امریکایی، زادۀ اتریش. اقامت او در این کشور از ۱۹۳۹ آغاز شد، و نامش به‌سبب کیفیت و صدادهی اجراهای پرقدرتش از آثار یوهان سباستیان باخ[۱] و موتسارت، بتهوون، شوبرت[۲]، و برامس[۳] در یادها مانده است. همراه با ویولن‌نواز آلمانی آدولف بوش[۴]، جشنوارۀ مارلبورو[۵] را در ورمانت[۶] بنیاد گذاشت که مخصوص آثار مجلسی است، و مدیریت آن را از ۱۹۵۲ تا پایان عمر برعهده داشت. سرکین نخستین کنسرت خود را در ۱۲سالگی همراه با ارکستر سمفونی وین[۷] اجرا کرد. نزد آهنگ‌ساز آلمانی آرنولد شونبرگ[۸] به تحصیل آهنگ‌سازی پرداخت و او را یکی از سه شخصیت اصلی تأثیرگذار زندگی خود می‌دانست؛ دو شخصیت دیگر رهبر ارکستر ایتالیایی، آرتورو توسکانینی[۹] و آدولف بوش بودند. بوش و سرکین در دهۀ ۱۹۲۰ گروه دونوازی موفقی تشکیل دادند و در ارکستر مجلسی بوش که در برلین پایه‌گذاری شده بود نیز فعالیت می‌کردند. در ۱۹۳۶ با ارکستر فیلارمونیک نیویورک[۱۰] در سوئیس برنامه اجرا کرد. پس از مهاجرت به امریکا به بخش پیانوی مؤسسۀ کِرتیس[۱۱] در فیلادلفیا پیوست، و تا ۱۹۷۵ در این مؤسسه تدریس کرد، و از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۵ مدیریت آن را نیز برعهده داشت. سرکین ضمن تدریس در فیلادلفیا در اجرای کنسرت‌های حرفه‌ای بسیار پرکار بود و اهمیت سرازیرشدن استعدادهای موسیقایی به امریکا را در تغییر برداشت این کشور از سهم موسیقی در حیات فرهنگی می‌دانست. با خدمت در شورای ملّی هنرها[۱۲] و پایه‌گذاری جشنواره و مدرسۀ موسیقی مارلبورو نقش بزرگی در این پیشرفت ایفا کرد.