سارق
سارُق
از ایلات بزرگ ترکمن، ساکن پنجده، یُلآتان، تختهبازار، چهارجو، سقر و مرغاب در جمهوری ترکمنستان، مرکب از طوایف آلاشا /آلاشه، بایراج /بیراج، خراسانلی/خراسانی، سوختی و هرزقی. این مردم در قرون ۱۱ـ۱۲ق /۱۷ـ۱۸م از شبه جزیرۀ منقشلاغ به واحۀ مرو مهاجرت کردند و تحت فشار ایل تکه در پایین رودخانه مرغاب و اطراف روستای معروف پنجده ساکن شدند. بیرامعلیخان قاجار، حاکم مرو ( ـ۱۲۰۰ق)، آنان را به اطاعت خود درآورد. گروههایی از آنان در دورۀ فتحعلیشاه قاجار در یُلآتان، مرو نو و مرو کهنه سکونت داشتند. خوانین خیوه چندینبار بر آنان یورش آوردند. در نتیجۀ این برخوردها شماری فراوان از سارقها کشته شدند. حملات مکرر سرداران تکه به سارقها سرانجام موجب هزیمت و خروج آنان از یلآتان و مرو شد. جمعیت این مردم در نیمۀ قرن ۱۳ق /۱۹م قریب به ۱۲هزار خانوار بود.