سهل تستری (شوشتر ۲۰۰ـ بصره ۲۸۳ق)
سَهْلِ تُسْتَری (شوشتر ۲۰۰ـ بصره ۲۸۳ق)
سَهْلِ تُسْتَری | |
---|---|
زادروز |
شوشتر 200ق |
درگذشت | بصره 283ق |
محل زندگی | عراق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | صوفی |
آثار | مواعظالعارفین و قصصالانبیاء |
گروه مقاله | عرفان |
از مشاهیر صوفیه. وی دانش کلام آموخت و چون به سنّ بلوغ رسید، تمامی اموال خود را بهگونهای غریب به مردمان بخشید و خود پای به وادی سلوک نهاد. در این راه، دست ارادت به داییاش، محمّد بن سوار، داد؛ هرچند در دوران کودکی نیز از تعالیم او برخوردار بود. ذوالنون را نیز به هنگامیکه عازم مکّۀ مکرّمه بود ملاقات کرد. با جنید، که با او هم طبقهاش دانستهاند، بیشتر عمر خود را در بصره و گاهی نیز در آبادان بهسر برده است. سهل در میان صوفیان، نه تنها از قدرت علمیِ بالایی برخوردار بود که در طریقت نیز، آراء خاصّی داشت. در نظر او، اخلاص جایگاهی ویژه داشت. از همینرو، برای مجاهده ارزش والایی قائل بود. طریقت سهلیه نیز که بدو منسوب است، از افراطیترین طرایق صوفیه در مجاهدات و ریاضات بوده است. از او کراماتی (← کرامت) نیز نقل شده است. مواعظالعارفین و قصصالانبیاء در شمار آثار اوست.