سیاه جامگان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سیاه‌جامگان

(یا: مُسَوّده) لقب پیروان و یاران ابومسلم خراسانی. اینان به پیشوایی ابومسلم در خراسان برای روی کار آمدن عباسیان بر امویان خروج کردند و چون در جنگ با بنی‌امیه عَلَم‌های سیاه برافراشتند و جامۀ سیاه بر تن کردند و سلاحی چوبی به رنگ سیاه با نام کافرکوب (← خَشَبیه) در دست داشتند، به سیاه‌جامگان معروف شدند. دربارۀ اصل و منشاء عَلَم و جامۀ سیاه، که شعار و کسوت عباسیان بوده، نظرها مختلف است، اما بنابر مشهور، عَلَم سیاه آنان نمادی است از عَلَم پیامبر اسلام (ص) که سیاه بود. نیز ← ابومسلمیه.