شرف الدین طوسی، مظفر بن محمد ( ـ ح ۶۱۰ق)
شَرَف‌الدین طوسی، مظفر بن محمد ( ـ ح ۶۱۰ق)
(شرف‌الدین مظفر بن محمد بن مظفر طوسی یا شرف الدین مسعودی) ریاضی‌دان و منجم ایرانی و مخترع و سازندۀ اسباب‌های نجومی. در بغداد، دمشق و موصل به شکوفایی رسید و در اواخر عمر در همدان به‌سر برد. کمال‌الدین موسی بن یونس ازجملۀ نامدارترین شاگردان او بود. او اسطرلابی خطی اختراع کرد که به عصای طوسی شهرت یافت. کمال‌الدین فارسی در کتاب تنقیح‌المناظر به کتاب لآثار العلویۀ شرف‌الدین طوسی اشاره کرده است. از دیگر آثار اوست: فی‌المعادلات؛ رسالۀ جواب عن مسئلة امیر المدرسة‌النظامیه دربارۀ تقسیم به نسبت معین یک مربع به یک مستطیل و سه ذوزنقه)؛ رساله فی‌الخطین الذین یقربان و لایلتقیان (دربارۀ خط مجانب هذلولی متساوی‌القطرین)؛ رساله فی البرهان علی الضرب و القسمة؛ رساله فی الاسطرلاب الخطی.