شهنازی، عبدالحسین (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۲۷ش)

عبدالحسین شهنازی;
زادروز	تهران ۱۲۸۴ش;
درگذشت	۱۳۲۷ش
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	تارنواز
گروه مقاله	موسیقی

تارنواز ایرانی. از شاگردان علی‌اکبر شهنازی، برادرش، و باقرخان رامشگر بود. از ۱۳۱۹ش در رادیو تهران با نوازندگان و خوانندگان بسیاری همکاری کرد. از تک‌نوازی او چندین صفحه به‌یادگار مانده است. همچنین از آثار اوست: تصنیفی با نام امید نوبهاری، ترانه‌هایی چون جلوۀ گل، و مِی اگرش شور افکن نظری است که بنان آن را با شعری از رهی معیری خوانده است؛ همچنین تک‌نوازی، هم‌نوازی برای خوانندگانی چون اقبال آذر و سید جواد بدیع‌زاده. عبدالحسین شهنازی در جوانی درگذشت.