شیب غلظت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شیب غلظت (concentration gradient)

تغییر تراکم یک ماده، از یک بخش به بخش دیگر. ذراتی مانند مولکول‌های قند به مرور در مایع چنان حرکت می‌کنند که سرانجام در کل مایع پخش می‌شوند. این مواد به ویژه از بخش پرتراکم به بخش‌های کم‌تراکم حرکت می‌کنند و بدین‌ترتیب، در امتداد شیب غلظت انتشار می‌یابند (← انتشار). انتشار اکسیژن در شش‌ها به طرف گردش خون با همین پدیده توجیه‌پذیر است. غلظت مولکول‌های اکسیژن در شش‌ها از مویرگ‌های مجاور خانه‌های ششی[۱] (کیسه‌های هوایی[۲]) بیشتر است و در نتیجه، اکسیژن بر اساس شیب غلظت به خون راه می‌یابد. از آن‌جا که تبادل گاز به حفظ شیب غلظت بستگی دارد، انتشار اکسیژن در سطوح تنفسی ادامه می‌‌یابد.

 


  1. alveoli
  2. air sacs