عباسی (سکه شناسی)
عبّاسی (سکه‌شناسی)
سکه‌ای نقره‌ای که در دورۀ سلطنت شاه‌عباس اول صفوی به‌منظور یکسان‌سازی پول رایج، ضرب و به‌نام او خوانده شد. وزن رسمی این سکه در ابتدا یک مثقال (۴.۶۴ گرم) بود، ولی بعد از آن کاهش یافت و در زمان شاه سلطان حسین صفوی به ۸۴ گندم (تقریباً ۴.۲ گرم) رسید. هر عباسی را معادل چهار شاهی در نظر می‌گرفتند. نیم‌عباسی را که سکه‌ای نقره‌ای بود معمولاً به‌نام پدر شاه‌عباس، «خدابنده» می‌نامیدند. در اواخر دورۀ قاجار و اوایل سلطنت رضاشاه پهلوی سکه‌ای به‌نام عباسی وجود نداشت، اما هر ۲۰۰ دینار و یا چهار شاهی را یک عباسی محسوب می‌کردند. با کاهش ارزش دینار و شاهی و از رواج‌افتادن آن‌ها، اصطلاح عباسی نیز عملاً منسوخ شد.