عباس حجت پناه
عباس حجتپناه | |
---|---|
زادروز |
تهران 1323ش |
محل زندگی | ایران- امریکا |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی مجسمهسازی- دانشکدهی هنرهای زیبای تهران |
شغل و تخصص اصلی | نقاش و مجسمهساز |
شغل و تخصص های دیگر | عکاس و کارگردان فیلم مستند |
آثار | قفل در ایران (فیلم مستند- 1355) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی |
جوایز و افتخارات | دیپلم افتخار جشنوارههای تورینو (ایتالیا) و کرانژ (یوگسلاوی) برای فیلم مستند پالهوانان (1948) |
عباس حجتپناه (تهران 1323ش- )
نقاش، مجسمهساز، عکاس و کارگردان ایرانی فیلم مستند. او پس از به پایان بردن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در تهران، وارد دانشکدهی هنرهای زیبای تهران شد و در سال 1349 در رشتهی مجسمهسازی فارغالتحصیل شد. حجتپناه در کنار کار نقاشی و مجسمهسازی به خاطر کارگردانی دو فیلم مستند هنری برندهی جایزهی جام جم زرین شده است.
او تاکنون 62 فیلم مختلف در موضوعات هنری، ورزشی و علمی ساخته که توانسته در مجامع بینالمللی مطرح شود. فیلم مستند چوخه و فیلم پالهوانان در سال 1948 در جشنوارهی تورینو ایتالیا و جشنوارهی کرانژ یوگسلاوی دیپلم افتخار گرفته و مستندهایش دربارهی حسین علیزاده مورد توجه بوده است. فیلم قفل در ایران در سال 1355 در مورد تاریخچهی قفل در ایران (با بازی پرویز تناولی) توانست به عنوان بهترین فیلم مستند در تاریخ فرهنگ و هنر ایران جایزهی گلدن دابلین ایرلند را کسب کند و تا به امروز یکی از منابع اصلی برای شناخت قفل ایرانی محسوب میشود.
او برای نخستین بار نقاشیهایش را در نمایشگاهی گروهی در سال 1347 در دانشکدهی هنرهای زیبا به نمایش گذاشت. از دیگر حضورهای او میتوان به شرکت در نمایشگاه دو نفره در دانشکدهی هنرهای زیبا و نمایشگاه گروهی در تالار موزهی ایران باستان (هر دو در سال 1349)، نمایشگاهی در گالری سیحون (1351)، نمایشگاه آسیایی تهران (غرفهی هنر، جشن فرهنگ و هنر در اصفهان، صدمین نمایشگاه تالار ایران، نخستین نمایشگاه بینالمللی تهران- 1353)، نمایشگاه جمعی سیمایی از هنر معاصر (1354) و نمایشگاه مجسمه و نقاشیهایش در گالری مهرشاه (1356).
حجتپناه در سال 1353 با ارائه و نمایش کارهای اصلیاش در گالری سیحون (به صورت نمایشگاهی انفرادی) نقدهای مساعد متعددی از نشریات تهران دریافت کرد. تندیسهای او که در آنها نشانههایی از هنر هنری مور و باربارا هپورت به چشم میخورد با پیچ و تابهای نرم و فرمهای بیشتر منحنی، ادامهی منطقی نقاشیها و نقشبرجستههایش به حساب میآیند. او در مجسمهسازی از مواد مختلفی چون آلومینیوم، برنز، سفال و چوب بهره برده است. وی در نقاشیهایش با رنگهای روشن، گروه آدمی را بسیار شبیه به هم در کنار یکدیگر نقش میزند.
حجتپناه هماکنون به صورت ویژه در آتلیهی عکاسیاش در لسآنجلس مشغول کار عکاسی حرفهای است و در این زمینه هم موفق به دریافت چندین جایزهی بینالمللی شده.