عنقا
عَنقا
اصطلاحی عرفانی. از آنجا که عنقا پرندهای است افسانهای که تنها نامی از آن بر زبان است و صورتی خیالی از آن در ذهن، و وجودی خارجی و حقیقی ندارد، عارفان هیولایی (مادّۀ اوّلیهای) را که خداوند صور عالم را در آن پدید آورد عنقا خواندهاند. چه، این مادّۀ اولیه نیز به تعقّل درمیآید، اما هیچگاه بدون صورت در عالم خارج پدید نمیآید. در عرف و ادب عرفانی گاه مراد از عنقای عربی که قرینۀ فارسی آن سیمرغ است، ذات شناختناپذیر حضرت حق است. نیز ← سیمرغ_(اسطوره)