عدنان غریفی

عدنان غریفی
زادروز	خرمشهر 12 خرداد 1323ش
درگذشت	آمستردام 14 اردیبهشت 1402ش
محل زندگی	ایران- هلند
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	دانشکده­‌ نفت آبادان
شغل و تخصص اصلی	داستان‌نویس، مترجم و شاعر
آثار	سکه­‌ها (رمان- افراز، 1390)؛ نظارت دقیق قطارها (ترجمۀ رمانی از هومیل اهرابال، چاپ دوم: افراز، 1392)؛ نخل مشتعل (مجموعه شعر- افراز، 1393)
گروه مقاله	ادبیات فارسی

عدنان غریفی (خرمشهر 12 خرداد 1323ش- آمستردام 14 اردیبهشت 1402ش) Adnan Ghoraifi

 

عدنان غریفی

داستان‌­نویس، مترجم و شاعر ایرانی. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، به آبادان رفت و از دانشکدۀ نفت آن شهر فارغ التحصیل شد. در اواسط دهۀ 1340 با همکاری عده‌ای (چون منصور خاکسار، نسیم_خاکسار، ناصر مؤذن، ناصر تقوایی و...) دفترهای ادبی هنر و ادبیات جنوب را منتشر کرد که پس از انتشار شمارۀ نهم در سال 1346 بیش‌ترشان دستگیر شدند. پس از آزادی ابتدا در آبادان به عنوان معلم انگلیسی و مربی تنظیم متن برای رادیو و تلویزیون مشغول به کار شد. مدتی بعد به تهران منتقل و در همین اداره مشغول به کار شد. سپس به رادیو رفت و سردبیر برنامۀ فرهنگی برنامۀ دوم بود و ترجمه و اجرای برنامۀ روزانه «برای شما خوانده‌ایم» را به عهده داشت و هم‌زمان با مجلۀ خوشه (به سردبیری احمد شاملو) همکاری می‌کرد. او در سال 1363 ابتدا به ایتالیا و بعد از سه سال به هلند مهاجرت کرد و بیش‌تر به نوشتن و ترجمه پرداخت.

غریفی علاوه بر فارسی، به زبان­‌های عربی، انگلیسی، هلندی و ایتالیایی تسلط داشت. او از نخستین آغازگران ادبیات مدرن جنوب و همچنین از نخستین مترجمان ایتالو کالوینو و سالینجر است. برای نخستین بار بوهمیل هرابال (نویسندۀ چک) را در دهۀ 1350 در مجلۀ تماشا معرفی کرد. اولین داستانش در سال 1339 در مجلۀ جوانان (زیر نظر احمد شاملو) و بعد از آن داستان­‌ها، ترجمه­‌ها و شعرهایش طی دهه­‌های 1340 و 1350 در نشریات متعددی، از جمله خوشه، چاپ شدند. از فعالیت­‌های دیگر او به سردبیری، نویسندگی، ترجمه، ویرایش و گویندگی برنامه‌ها‌‌ی رادیویی (چون طنز و طنزآوران جهان و داستان کوتاه جهان) و همچنین همکاری با نشریات کتاب هفته (به سردبیری احمد شاملو) و تماشا (به عنوان سردبیر بخش فرهنگی و مترجم) و انتشار گاه­نامۀ فاخته (در هلند) می‌­توان اشاره کرد.

اولین داستان­‌هایش را به سبک سوررئالیستی دربارۀ سقوط خانوادۀ ریشه‌­دار خوزستانی و غم غربتِ از بین رفتن مظاهر سنتی و طبیعی در هجوم صنعت پدید آورد. اما به‌تدریج از شگردهای رئالیستی ساد‌ه‌­تری بهره برد. غریفی در داستا‌ن‌­های آخرش كه در هلند منتشر كرده بر جنبه‌­های خودزندگی­نامه‌­ای آثارش افزوده و به سمت نوعی واقع گرایی استنادی تمایل یافته است. با ذکر این که تعداد زیادی از آثار غریفی هنوز منتشر نشده‌­اند، به تعدادی از آثار منتشر شده‌­اش ذیل همین مقاله اشاره می‌کنیم.

 

گزیدۀ کتاب­‌شناسی

• شنل‌پوش در مه (مجموعه داستان- بُن، 1355)

• این‌سوی عطرِ قبیله (مجموعه‌ شعر- رواق، 1357)

• شعرهای تبعید و چشمان سگ مرده (ترجمۀ شعرهای عبدالوهاب البیاتی- رواق، 1357)

• مردان در آفتاب (ترجمۀ رمانی از غسَان کَنَفانی- رواق، ؟)

• مرغِ عشق (مجموعه داستان- هلند: ناشر-مولف، ؟)

• چهار آپارتمان در تهرانپارس (مجموعه داستان- هلند: ناشر-مؤلف، ؟)

• مادر نخل (قصۀ بلند- چاپ سوم: چشمه، 1386)

• اُم سَعَد (ترجمۀ رمانی از غَسَان کَنَفانی- چاپ دوم: رسش، 1387)

• سکه­‌ها (رمان- افراز، 1390)

• نظارت دقیق قطارها (ترجمۀ رمانی از هومیل اهرابال، چاپ دوم: افراز، 1392)

• نخل مشتعل (مجموعه شعر- افراز، 1393)

---