فضل بن نوبخت، ابوسهل ( ـ۲۰۰ق)
فَضْل بن نُوبَخت، اَبوسَهل ( ـ۲۰۰ق)
از دانشمندان ایرانی در عصر عباسی. فضل از خاندان نام‌دار نوبخت بود که بسیاری از کتاب‌های پهلوی را به عربی ترجمه کرد و آثاری در علم نجوم نوشت. او مقامی ارجمند نزد منصور و هارون‌الرّشید (حک: ۱۷۰ تا ۱۹۳ق) داشت و کتابدار هارون‌الرّشید بود. احتمال داده‌اند که نام او فضل نبوده و پسری به این نام داشته است.