فیروز، اسکندر (۱۳۰۵ش)
اسکندر فیروز (۱۳۰۵ش- واشینگتن ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ش)
| اسکندر فیروز | |
|---|---|
| زادروز |
1305ش |
| درگذشت | واشینگتن ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مهندسی ساختمان- دانشگاه ییل امریکا |
| شغل و تخصص اصلی | محیط زیست‌شناس و طبیعت‌شناس |
| آثار | حیات وحش ایران |
| گروه مقاله | زیست‌شناسی |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ علم مهرگان (1380) |
محیط زیست‌شناس و طبیعت‌شناس ایرانی. از بازماندگان قاجار، فرزند محمدحسین فیروز و نوهٔ عبدالحسین میرزا فرمانفرما (نوهٔ عباس میرزا و پسر عموی ناصرالدین شاه قاجار) بود. او همچنین همسر ایران علاء و داماد حسین علاء نخست‌وزیر ایران و وزیر دربار دودمان پهلوی بود. در رشتۀ مهندسی ساختمان در دانشگاه ییل امریکا تحصیل کرد، اما به‌سبب علاقه به طبیعت به کار در حوزۀ محیط زیست مشغول شد. او بنیانگذار تشکیلات سازمان محیط زیست و نخستین رئیس این سازمان در سال‌های پیش از انقلاب بود. در ۱۳۴۶ با تغییر نام کانون شکار به سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، فیروز ریاست آن را برعهده گرفت و با تلاش‌های او این سازمان در ۱۳۵۰ به سازمان حفاظت از محیط زیست تغییر نام داد.
وی در ۱۳۵۱ نایب‌رئیس نخستین کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم بود. در سال‌های ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۴ به عضویت هیئت مدیرۀ اتحادیۀ جهانی حفاظت درآمد و از ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ نایب‌رئیس این اتحادیه و عضو هیئت امنای صندوق جهانی حیات وحش و طبیعت بود. اسکندر فیروز از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ دبیرکل مؤسسۀ گیاه‌شناسی ایران بود و تأسیس مؤسسۀ گیاه‌شناسی و باغ گیاه‌شناسی و همچنین طرح زیست محیطی پردیسان ازجمله فعالیت‌های او به‌شمار می‌رود.
او چندین کتاب و مقاله دربارۀ طبیعت و محیط زیست ایران نوشته است، که از آن میان حیات وحش ایران و مهره‌داران درخور ذکر است. این کتاب در ۱۳۸۰ نخستین جایزۀ علم مهرگان را از آن خود کرد.