فیروز فیروز (معمار)
| فیروز فیروز | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1333ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فوق لیسانس معماری- انستیتوی پرات، نیویورک |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| آثار | ساختمان اداری کارخانه‌ی رویا در قم (1377- با همکاری بابک فرزندی و فرزاد کامفر)؛ ساختمان اداری کارخانه‌ی پشم سنگ ایران در تهران (1377- با همکاری بابک فرزندی و فرزاد کامفر) |
| گروه مقاله | معماری |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی اول مجله‌ی بین‌المللی معمار از سوی بنیاد آقاخان برای طراحی ساختمان یک مسجد در جده‌ی عربستان؛ جایزه‌ی بزرگ معماری مجله‌ی معمار برای پروژه‌ی "دو خانه برای دو دوست” در گنبدکاووس |
فیروز فیروز (تهران 1333ش- )
معمار ایرانی. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در ایران، به مدت هشت ماه (بین سال‌های 1359 و 1360)، معماری خشت خام را در مصر نزد حسن فتحی یاد گرفت. او در سال 1363 (1984م) فوق لیسانس معماری خود را از انستیتوی پرات[۱] نیویورک گرفت و در آن دوره با ویتوریو جورجینی[۲] همکاری نزدیک داشت.
فیروز در سال 1364 با همکاری و شراکت ناصر اهری، دفتر بین‌المللی طراحی معماری را در نیویورک تاسیس کرد. برخی کارهای انجام شده در این دفتر بین سال‌های 1365 تا 1367 دوبار در مجله‌ی نیویورک تایمز معرفی شد و به چاپ رسید. این دفتر برای طراحی ساختمان یک مسجد، در جده‌ی عربستان، موفق به کسب جایزه‌ی اول مجله‌ی بین‌المللی از سوی بنیاد آقاخان شد. فیروز در سال 1369 به ایران بازگشت و دفتر معماری فیروز فیروز و همکاران را تأسیس کرد. او همچنین در دوره‌هایی به تدریس معماری و طراحی ساختمان پرداخته که از فعالیت‌های دانشگاهی او می‌توان به تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی شیراز (1384- 1385) اشاره کرد.
از مهم‌ترین پروژه‌های او در زمینه‌ی طراحی و ساخت به این موارد می‌توان اشاره کرد: دو خانه برای دو دوست در گنبد کاووس (پایان ساخت: 1374- این پروژه به عنوان طرح برگزیده‌ی جایزه‌ی معمار سال 1380 انتخاب شده)؛ ساختمان اداری کارخانه‌ی رویا در قم (1377- با همکاری بابک فرزندی و فرزاد کامفر)؛ ساختمان اداری کارخانه‌ی پشم سنگ ایران در تهران (1377- با همکاری بابک فرزندی و فرزاد کامفر)؛ خانه‌ی کردان (1378)؛ خانه‌ی کویری (1382- با همکاری علی اکبر ترابی)؛ مجتمع توریستی اقامتی شمشک (1382 تا 1383- با همکاری علی اکبر ترابی و یدالله فتح‌اللهی)؛ طراحی بخشی از موزه‌ی ملک (با همکاری علی اکبر ترابی- بخش اشیاء خانم عزت‌ملک ملک) و طرح مرمت باغ شاپوری در شیراز (با همکاری بابک مستوفی صدری).
معماری فیروز را در یک نام‌گذاری کلی می‌توان معماری متن‌گرا یا زمینه‌گرا دانست. بافت و محیط به مثابه دست‌مایه‌ی الهامات اصلی در کارهای اوست. او همچنین معماری با قابلیت‌های صنعت‌گرانه است و این مساله را به خوبی در سازماندهی درونی (در تزئینات) و در نمای پروژه‌هایش به نمایش می‌گذارد.
منابع: