لاک و الکل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لاک و ‌اَلکُل (lacquer)
نوعی جلای رزینیِ ضدآب. از درختان شرقی تاکسی‌کودندرون ورنیسی‌فلوا[۱] به‌‌دست می‌آید و برای تزیین مبلمان و اشیاء هنری استفاده می‌شود. لاک ‌الکل را بر روی چوب، پارچه، چرم و مواد دیگر، همراه رنگ یا بدون آن، به‌ کار می‌برند. اسلوب ساخت و حکاکی اشیاء کوچکِ لاکی در چین، احتمالاً در اوایل قرن ۴ پ‌م ابداع شد، و بعدها در ژاپن کاربرد یافت. نيز ← نقاشي لاکي

 


  1. Toxicodendron verniciflua