ملاباشی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُلّاباشی
عنوان رؤسای روحانی ترين در دورۀ صفویّه و افشاریّه. مُلّاباشی، عالم‌ترین و متنفذترين روحانی زمان خود بود و در مجالس شاه، نزدیک او می‌نشست. کارهای مُلّاباشی عموماً در شفاعت از مقصران، رفع تعدی از مظلومان، تقاضا از شاه و پاسخ به احکام و مسائل شرعی بود. در ایام سلطنت شاه سلطان‌حسین صفوی، منصب مُلّاباشی را محمدباقر مجلسی و در دورۀ نادرشاه، ملاعلی‌اکبر خراسانی داشت.