مهرانگیز دولتشاهی

مهرانگیز دولتشاهی (تهران 1296 – پاریس 1387ش)

نخستین سفیر زن ایران، فرزند محمد علی دولتشاهی. مادرش اخترالملوک هدایت، دختر هدایت قلی خان اعتضادالملک، و سلطان ابراهیم میرزا مشکوة‌الدوله پدربزرگ پدری‌اش بود.

مهرانگیز دولتشاهی اولین و تنها سفیر زن ایران بود. او در مدرسۀ جمشید جم تهران تحصیل کرد. در 1318ش با مهندس انصاری، رئیس سابق بنگاه مستقل برق، ازدواج کرد. در 1320ش همراه همسرش برای انجام کاری، به آلمان سفر کرد. اما با شروع جنگ جهانی دوم، به ناچار 5 سال در آن کشور ماند. طی آن مدت، در دانشکدۀ علوم هایدنبرگ به تحصیل پرداخت و پس از اخذ دکترای فلسفه و علوم اجتماعی، در 1325ش به ایران بازگشت. در 1332ش به عنوان کارشناس در بنگاه عمران و اصلاحات اجتماعی مشغول به کار شد و به ریاست ادارۀ آموزش اجتماعی آن بنگاه هم رسید.

او از 1342 تا 1357ش، در مجموع سه دوره (در دوره‌های 21 و 22 و 23) نمایندۀ مجلس شورای ملی، و از 1354 تا 1357ش، سفیر ایران در دانمارک بود. تأسیس و راه‌اندازی "جمعیت راه نو" در سال‌های پایانی حکومت پهلوی، از جمله مهم‌ترین کارهایش در ایران بود. مهرانگیز دولتشاهی در پاریس درگذشت.