نار و نی
نار و نِی
فیلمی ساختۀ سعید ابراهیمفر در ۱۳۶۹ش. این فیلم متأثر از باغ عرفان سهراب سپهری، و از نخستین تولیدات «سینمای نوین ایران»، است که بارها در جشنوارههای خارجی تحسین شد و جوایزی نصیب کارگردانش کرد؛ تجربهای متفاوت و بدیع در روایتپردازی، ساختارشکنی، و بیانِ تجربههای عرفانی. داستان فیلم دربارۀ عکاسی است که در پی یافتن عکسهایی مناسب برای یک نمایش میگردد؛ او در این میان با پیرمردی که سکته کرده مواجه میشود. او میکوشد به وی کمک کند و در اثنای یافتن هویت پیرمرد، عکاس راهحل جدیدی برای عکسهای نمایش مییابد.