نجفی، ابوالحسن (اصفهان ۱۳۰۸ش-۱۳۹۴ش)

ابوالحسن نجفی;
زادروز	اصفهان ۱۳۰۸ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	فارغ التحصیل در رشته زبان فرانسه از دانشگاه تهران، تحصیلات تکمیلی عالی در رشته زبان شناسی در فرانسه
شغل و تخصص اصلی	مترجم و زبان شناس
شغل و تخصص های دیگر	ادیب و ویراستار
آثار	غلط ننویسیم، فرهنگ دشواری های زبان فارسی (۱۳۶۶)؛ مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی (۱۳۷۱)
گروه مقاله	ادبیات فارسی، زبان شناسی و ترجمه

مترجم، زبان‌شناس، ادیب و ویراستار ایرانی. تحصیلات مقدماتی را در اصفهان گذراند. در ۱۳۳۱ از دانشگاه تهران، در رشتۀ زبان فرانسه، فارغ‌التحصیل شد. از ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۸، در انتشارات نیل، که با همکاری دو تن از دوستان خود آن را تأسیس کرده بود، فعالیت فرهنگی خود را آغاز کرد. از ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۵ تحصیلات تکمیلی عالی خود را در فرانسه، در رشتۀ زبان‌شناسی، ادامه داد و از شاگردان مورد توجه آندره مارتینه، زبان‌شناس نامدار فرانسوی، بود. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۹، در دانشکدۀ ادبیات اصفهان، به تدریس ادبیات تطبیقی و کلیات مسائل ادبی و ترجمۀ فرانسه پرداخت و، پس از آن، در گروه زبان‌شناسی دانشگاه تهران، تا ۱۳۵۸، درسِ شعر از دیدگاه زبان‌شناسی را برعهده داشت. بین سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۶ با سِمت ویراستار ارشد در انتشارات فرانکلین مشغول به کار بود. در سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۹ با دانشگاه آزاد همکاری کرد. از ۱۳۶۱ با مرکز نشر دانشگاهی همکاری کرد و نیز در دوره‌های عالی ویرایش مرکز نشر دانشگاهی تدریس کرد. عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مدیر گروه ادبیات تطبیقی فرهنگستان است. همچنین سال‌ها عضو شورای عالی ویرایش صداوسیما بود. تحقیقات و نوشته‌های او بدین قرار است: غلط ننویسیم، فرهنگ دشواری‌های زبان فارسی (۱۳۶۶)؛ مبانی زبان‌شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی (۱۳۷۱)؛ فرهنگ فارسی عامیانه (۱۳۷۸)؛ وزن شعر فارسی. از ترجمه‌های اوست: شیطان و خدا، از سارتر (۱۳۴۵)؛ کالیگولا از آلبر کامو (۱۳۴۶)؛ ادبیات چیست؟ از سارتر، ترجمه با همکاری مصطفی رحیمی (۱۳۴۸)؛ پرندگان می‌روند در پرو می‌میرند از رومن گاری (۱۳۵۲)؛ وظیفۀ ادبیات، مجموعۀ مقالات از نویسندگان گوناگون (۱۳۵۶)؛ ضدّ خاطرات از آندره مالرو، ترجمه با همکاری رضا سیدحسینی (۱۳۶۳)؛ خانوادۀ تیبو از روژه مارتن دوگار (۱۳۶۸)؛ شازده کوچولو، از آنتوان دو سنت اگزوپری (۱۳۷۹).