دهنوی، نصرالله (مسجدسلیمان ۱۳۲۹ش)
دِهنَوی، نصرالله (مسجدسلیمان ۱۳۲۹ش)
وزنه‌بردار ایرانی. در ۱۳۵۶، از دانشکدۀ تربیت‌بدنی دانشگاه تربیت معلم تهران دانشنامه لیسانس گرفت. در همان سال به استخدام این دانشکده درآمد و از ۱۳۶۳ عضو هیئت علمی آن شد. از ۱۳۴۴ زیر نظر خسرو بهرامی در امیدیه، غلامعلی نیاکان در اهواز، منوچهر برومند و هنریک تمرز در تهران تمرین کرد و در ۱۳۴۶ عضو تیم ملی ایران شد. او دارندۀ مدال طلای حرکت پرس مسابقات قهرمانی جهان در لهستان (۱۹۶۹)، مدال نقرۀ حرکت پرس مسابقات المپیک (مونیخ، ۱۹۷۲)، مدال نقرۀ حرکت دوضرب و پرس قهرمانی جهان در پرو (۱۹۷۱)، مدال برنز قهرمانی جهان در امریکا (۱۹۷۰)، مدال طلا و عنوان ستارۀ بازی‌های آسیایی بانکوک (۱۹۷۰) و مسابقات قهرمانی آسیا (فیلیپین ـ ۱۹۷۱)، مدال نقرۀ قهرمانی آسیا در بغداد (۱۹۷۵)، مدال نقرۀ بازی‌های آسیایی تهران (۱۹۷۴)، دو مدال طلای جام بین‌المللی مسکو (۱۹۶۹ و ۱۹۷۱)، مدال نقرۀ پر المپیک آلمان (اولم، ۱۹۷۱) و مدال طلای جام شمشیر آبی (اشتوتگارت، ۱۹۷۲) است. دهنوی از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۷ رکورددار وزنه‌برداری ایران و آسیا بود. دوبار رکورد بزرگسالان جهان را در وزن ۶۷.۵ کیلوگرم و هفت‌بار رکورد جوانان جهان را در اوزان ۶۰ و ۶۷.۵ کیلوگرم ترقی داده است. او از ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۳ سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری ایران نیز بوده است.