نقاره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نقاره

نَقّاره (naqqara)

طبل کوچک کشورهای اسلامی، قفقاز[۱]، آسیای مرکزی. این ساز در موسیقی نظامی، مذهبی، و آیینی به‌کار می‌رود. نقاره را از نقره، مس، برنج، چوب، یا سفال می‌سازند. این ساز اغلب به‌شکل مضاعف است و از دو طبل کوچک و بزرگ تشکیل شده که ساختار هر کدام به‌شکل تخم‌مرغ یا گلدانی است که روی دهانۀ آن پوست کشیده شده و با ضربات چوب نواخته می‌شوند. نقاره کاربردهای متنوعی داشته که امروز بیشتر آن‌ها منسوخ شده است. مهم‌ترین کاربرد آن در مجالس عروسی و شادمانی، و به‌همراه سرنا یا کرنا است. نقاره در نقاره‌خانه آستان قدس رضوی همراه با کرنا و در اوقات شرعی و اعیاد مذهبی نواخته می‌شود.

 


  1. Caucasus