هم ایستایی (زیست شناسی)
هَم‌ایستایی (زیست‌شناسی)(homeostasis)
حفظ یک محیط ثابت، به‌ویژه از نظر پها، تراکم نمک، دما، و میزان قندخون، در اطراف یاخته‌های زنده. شرایط پایدار برای عملکرد کارآمد واکنش‌های آنزیمی درون‌یاخته‌ها مهم است. در انسان، هم‌ایستایی خون را، که مایع همۀ بافت‌ها را فراهم می‌کند، اندام‌های متعدد ایجاد می‌کنند. کلیه‌ها تنظیم پها، اوره، و تراکم آب را به عهده دارند. شش‌ها تنظیم‌کنندۀ اکسیژن و دی‌اکسید کربن‌اند (← تنفس). دما را کبد و پوست تنظیم می‌کنند (← تنظیم_دما). میزان گلوکز خون را کبد و لوزالمعده تنظیم می‌کنند.