هنتسه،هانس ورنر (۱۹۲۶)

هنتسه،هانس ورنر (۱۹۲۶م)(Henze, Hans Werner)

هانس ورنر هنتسه Hans Werner Henze
زادروز	۱۹۲۶م
ملیت	آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در هایدلبرگ زیرنظر ولفگانگ فورتنر و تحصیل در پاریس زیرنظر رنه لایبوویتس
شغل و تخصص اصلی	آهنگ ساز
خویشاوندان سرشناس	موسیقی
جوایز و افتخارات	مرثیه برای عشاق جوان (۱۹۶۱م)؛ زیبا بودن (۱۹۶۳م)

هانس ورنر هنتسه

آهنگ‌ساز آلمانی. از لحاظ سبک پرتنوع و ناآرام و به‌سبب نوعی حساسیت شدید و گیرایی ادبی و استفادۀ فریبنده از رنگ‌آمیزی ارکستری شاخص است، که نمونه‌های آن در اپرای مرثیه برای عشاق جوان (۱۹۶۱م) و کانتات زیبا بودن (۱۹۶۳م) دیده می‌شود. از میان آثار اخیر او، اپرای خیانت به دریا (۱۹۹۲م) درخور ذکر است. هِنتسه در هایدلبرگ، سوئیس، زیرنظر ولفگانگ فورتنِر و در پاریس، زیرنظر رنه لایبوویتس تحصیل کرد. از آرنولد شونبرگ تأثیر پذیرفت، هر چند یک آهنگ‌ساز دودکافونیک متعصب و سرسخت نشد، برای پیشرفت باله در آلمان نیز تلاش‌های بسیاری انجام داد؛ از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲م مشاور باله در اپرای ویسبادن بود. در ۱۹۵۳ به ایتالیا نقل مکان کرد، و در آن‌جا موسیقی او گستردگی بیشتری یافت، که این موضوع در اپرای باساریدها (۱۹۶۶م) نیز آشکار است. درپی ناآرامی‌های دانشجویی ۱۹۶۸م ناگهان بنای موسیقایی ارزشمند را به سود یک موضع سوسیالیستی ستیزه‌جویانه رها کرد و آثاری تند و گزنده همچون اِل سیمارون (۱۹۷۰م) و صداها (۱۹۷۳م)، شامل آهنگ‌هایی تلخ بر ۲۲ شعر انقلابی، ساخت که اغلب آن‌ها سونوریته‌ای جادویی داشتند. اپرای ما به سوی رودخانه می‌آییم (۱۹۷۶م) و بالۀ اورفئوس (۱۹۷۹م) با همکاری ادوارد باند ساخته شدند. در سال‌های اخیر، هِنتسه به گذشتۀ موسیقی روآورده و بیشتر تغزلی و تفصیل‌گرا شده است: بازسازی او از اپرای بازگشت اولیس اثر مونته‌وردی در ۱۹۸۵م در سالزبرگ، به‌روی صحنه رفت. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای لرد جوان، گربۀ انگلیسی، ارکستری دوپّیو کنچرتو (کنسرتوی دوتایی) برای اُبوآ، هارپ و سازهای زهی (۱۹۶۶م)، رکویِم (۹ کنسرتوی روحانی) برای پیانو، ترومپت، و ارکستر مجلسی (۱۹۹۲م). آوازی ترانه‌های ناپلی (پنج ترانه) برای باریتون و ارکستر (۱۹۵۶م)، نکتورن‌ها و‌ آریاها برای سوپرانو و ارکستر (۱۹۵۷م)، کامِرموزیک (موسیقی مجلسی) برای تنور، گیتار، و ارکستر مجلسی (۱۹۵۸م)، آریوزی برای سوپرانو، ویولن و ارکستر از روی تاسّو (۱۹۶۳م)، شناور مدوسا، اوراتوریو به‌یاد چه گوارا (۱۹۶۸م)، جستاری دربارۀ خوک‌ها (۱۹۶۹م)، موسیقی سلطنتی زمستانی.

 

---