واجب (فقه)

واجِب (فقه)

در اصول فقه، هرگاه فعل یا ترک چیزی مورد درخواست اکید قرار گیرد آن را واجب نامند. واجب یا تعبّدی است یا توصّلی. واجب تعبدی، واجبی است که نیازمند قصد قربت است و بدون قصد قربت باطل است، مانند همۀ عبادات، امّا واجب توصّلی واجبی است که احتیاج به قصد قربت ندارد، مانند دفن میّت. از این رو اگر دفن میّت به‌طور ریا هم انجام شود کافی است. واجب به کفایی و عینی هم تقسیم می‌شود. نیز ← واجب_کفایی؛ واجب_عینی