پرش به محتوا

بهاره رهنما: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
در نوجوانی در دوره‌‏ی بازیگری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شرکت کرد و دوره‌ی فیلم‏‏‌نامه‌نویسی را نیز در مرکز اسلامی آموزش فیلم‌سازی طی کرد. نخستین بار در سال ۱۳۷۰ با فیلم ''افعی'' (محمدرضا اعلامی) مقابل دوربین قرار گرفت. از سال ۱۳۷۵ با سریال ''بازگشت به خانه'' بازیگری در مجموعه‌‏های تلویزیونی را نیز آزمود و سپس در مجموعه‌‏های داستان یک شهر، پرونده‌‏‏های مجهول و روشن‌تر از خاموشی ایفای نقش کرد. از دیگر فعالیت‏‌هایش می‌توان به بازی در نمایش‏‌های تلویزیونی ''ای نسیم باران'' و ''پیش از آشنایی'' اشاره کرد. بهاره رهنما تا چند ماه پیش از شهریور 1396 (زمان ازدواج مجددش) همسر پیمان قاسم‌‏خانی (فیلم‌‏نامه‌نویس و بازیگر سینمای ایران)  بوده است.  
در نوجوانی در دوره‌‏ی بازیگری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شرکت کرد و دوره‌ی فیلم‏‏‌نامه‌نویسی را نیز در مرکز اسلامی آموزش فیلم‌سازی طی کرد. نخستین بار در سال ۱۳۷۰ با فیلم ''افعی'' (محمدرضا اعلامی) مقابل دوربین قرار گرفت. از سال ۱۳۷۵ با سریال ''بازگشت به خانه'' بازیگری در مجموعه‌‏های تلویزیونی را نیز آزمود و سپس در مجموعه‌‏های داستان یک شهر، پرونده‌‏‏های مجهول و روشن‌تر از خاموشی ایفای نقش کرد. از دیگر فعالیت‏‌هایش می‌توان به بازی در نمایش‏‌های تلویزیونی ''ای نسیم باران'' و ''پیش از آشنایی'' اشاره کرد. بهاره رهنما تا چند ماه پیش از شهریور 1396 (زمان ازدواج مجددش) همسر پیمان قاسم‌‏خانی (فیلم‌‏نامه‌نویس و بازیگر سینمای ایران)  بوده است.  


فعالیت‌‏های هنری رهنما را در چند شاخه می‌توان دسته‌بندی کرد که ما در این‌جا به صورت گذرا به مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم: بازی‌های سینمایی: ''غزال'' (مجتبی راعی-  1374)؛ ''عاشقانه''  ([[داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|علیرضا داودنژاد]]- 1374)؛ ''نان و عشق و موتور ۱۰۰۰'' ([[داودی، ابوالحسن (نیشابور ۱۳۳۴ش)|ابوالحسن داوودی]]- 1381)؛ ''گاوخونی'' (بهروز افخمی- 1381)؛ ''توفیق اجباری'' ([[محمدحسین لطیفی]]- 1386)؛ ''شیرین'' ([[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|عباس کیارستمی]]- 1387)؛ ده رقمی (همایون اسعدیان- 1387)؛ چارچنگولی (سعید سهیلی- 1387)؛ سن پطرزبورگ (بهروز افخمی- 1388)؛ پوپک و مش ماشاالله (فرزاد مؤتمن- 1388)؛ ورود آقایان ممنوع (رامبد جوان-  1389)؛ جرم (مسعود کیمیایی- 1389)؛ خنده در باران (داریوش فرهنگ- 1390)؛ طبقه هساث (کمال تبریزی- 1392) و خوب، بد، جلف (پیمان قاسم‌‏خانی- 1395).
فعالیت‌‏های هنری رهنما را در چند شاخه می‌توان دسته‌بندی کرد که ما در این‌جا به صورت گذرا به مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم: بازی‌های سینمایی: ''غزال'' (مجتبی راعی-  1374)؛ ''عاشقانه''  ([[داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|علیرضا داودنژاد]]- 1374)؛ ''نان و عشق و موتور ۱۰۰۰'' ([[داودی، ابوالحسن (نیشابور ۱۳۳۴ش)|ابوالحسن داوودی]]- 1381)؛ ''گاوخونی'' (بهروز افخمی- 1381)؛ ''توفیق اجباری'' ([[محمدحسین لطیفی]]- 1386)؛ ''شیرین'' ([[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|عباس کیارستمی]]- 1387)؛ ''ده رقمی'' ([[اسعدیان، همایون (اصفهان ۱۳۳۷ش)|همایون اسعدیان]]- 1387)؛ ''چارچنگولی'' (سعید سهیلی- 1387)؛ ''سن پطرزبورگ'' ([[افخمی، بهروز (تهران ۱۳۳۵ش)|بهروز افخمی]]- 1388)؛ ''پوپک و مش ماشاالله'' (فرزاد مؤتمن- 1388)؛ ''ورود آقایان ممنوع'' ([[رامبد جوان]]-  1389)؛ ''جرم'' ([[کیمیایی ، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش)|مسعود کیمیایی]]- 1389)؛ ''خنده در باران'' ([[فرهنگ، داریوش (آبادان ۱۳۲۶ش)|داریوش فرهنگ]]- 1390)؛ ''طبقه هساث'' ([[تبریزی، کمال (تهران ۱۳۳۸ش)|کمال تبریزی]]- 1392) و ''خوب، بد، جلف'' ([[پیمان قاسم خانی|پیمان قاسم‌‏خانی]]- 1395).


بازی در مجموعه‌های تلویزیونی و شبکه‌ی خانگی: بازگشت به خانه (مسعود نوابی- ۱۳۷۵)؛ داستان یک شهر۲ (اصغر فرهادی- ۱۳۷۹)؛ روشن‌تر از خاموشی (حسن فتحی- ۱۳۸۲)؛ زیر زمین (علیرضا افخمی- ۱۳۸۵)؛ مرد هزار چهره (مهران مدیری- ۱۳۸۶)؛ ساخت ایران (محمدحسین لطیفی-1390)؛ پژمان (سروش صحت- ۱۳۹۲) و همسایه‏‌‏ها (مهران غفوریان- ۱۳۹۵).  
بازی در مجموعه‌های تلویزیونی و شبکه‌ی خانگی: ''بازگشت به خانه'' (مسعود نوابی- ۱۳۷۵)؛ ''داستان یک شهر۲'' ([[فرهادی، اصغر|اصغر فرهادی]]- ۱۳۷۹)؛ ''روشن‌تر از خاموشی'' ([[فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- ۱۳۸۲)؛ ''زیر زمین'' (علیرضا افخمی- ۱۳۸۵)؛ ''مرد هزار چهره'' (مهران مدیری- ۱۳۸۶)؛ ''ساخت ایران'' (محمدحسین لطیفی-1390)؛ ''پژمان'' ([[سروش صحت]]- ۱۳۹۲) و ''همسایه‏‌‏ها'' ([[مهران غفوریان]]- ۱۳۹۵).  


بازی در تئاتر: ''پنجره‌ها''  (فرهاد آییش- 1384)؛ ''هاملت با سالاد فصل'' (هادی مرزبان- 1388)؛ ''می‌خواهم با میوسوو ملاقات کنم'' (محمود عزیزی- 1390)؛ ''پسران آفتاب'' (سیامک صفری- 1392)؛ ''حرفه‏‌ای'' ( رضا کیانیان- 1395) و ''بیوه‌ی نویسنده‌‏ی فقید'' (مقداد اسلامی- 1397). کارگردانی و نویسندگی تئاتر: این تابستان فراموشت کردم (کارگردان- 1391)؛ ''غبار'' (کارگردان- 1391)؛ ''با من بستنی می‌خوری؟'' (بازیگر و کارگردان- 1393)؛ دورهمی زنان شکسپیر (بازیگر، نویسنده و کارگردان- 1393)؛ ''دیگری'' (کارگردان و بازیگر- 1396)؛ آرامش زن زیبایی است که شوهر دارد (نویسنده- 1396)؛ ''خورشیدهای همیشه'' (بازیگر، کارگردان و یکی از نویسندگان- 1396)؛ ''تابستان فراموشی'' (نویسنده و کارگردان- 1397) و فصل فراموشی (نویسنده و کارگردان- 1397).  
بازی در تئاتر: ''پنجره‌ها''  ([[آییش، فرهاد (تهران ۱۳۳۱ش)|فرهاد آییش]]- 1384)؛ ''هاملت با سالاد فصل'' (هادی مرزبان- 1388)؛ ''می‌خواهم با میوسوو ملاقات کنم'' ([[عزیزی، محمود (تهران ۱۳۲۳ش)|محمود عزیزی]]- 1390)؛ ''پسران آفتاب'' (سیامک صفری- 1392)؛ ''حرفه‏‌ای'' ([[کیانیان، رضا (تهران ۱۳۳۰ش)|رضا کیانیان]]- 1395) و ''بیوه‌ی نویسنده‌‏ی فقید'' (مقداد اسلامی- 1397).
 
کارگردانی و نویسندگی تئاتر: ''این تابستان فراموشت کردم'' (کارگردان- 1391)؛ ''غبار'' (کارگردان- 1391)؛ ''با من بستنی می‌خوری؟'' (بازیگر و کارگردان- 1393)؛ ''دورهمی زنان شکسپیر'' (بازیگر، نویسنده و کارگردان- 1393)؛ ''دیگری'' (کارگردان و بازیگر- 1396)؛ آرامش زن زیبایی است که شوهر دارد (نویسنده- 1396)؛ ''خورشیدهای همیشه'' (بازیگر، کارگردان و یکی از نویسندگان- 1396)؛ ''تابستان فراموشی'' (نویسنده و کارگردان- 1397) و ''فصل فراموشی'' (نویسنده و کارگردان- 1397).  


آثار مکتوب: ''چهار چهارشنبه و یک کلاه‌گیس'' (مجموعه داستان- چشمه، ۱۳۸۸)؛ ''ماه هفت شب'' (وب‌نوشته-  نگاه، ۱۳۸۹)؛ ''مالیخولیای محبوب من'' (مجموعه  داستان-  نگاه، 1392)؛ ''زن باران'' (مجموعه شعر-  نگاه، ۱۳۹۴) و ''پای به جاده زدن'' (نمایش‏‌نامه- نگاه، ۱۳۹۶).
آثار مکتوب: ''چهار چهارشنبه و یک کلاه‌گیس'' (مجموعه داستان- چشمه، ۱۳۸۸)؛ ''ماه هفت شب'' (وب‌نوشته-  نگاه، ۱۳۸۹)؛ ''مالیخولیای محبوب من'' (مجموعه  داستان-  نگاه، 1392)؛ ''زن باران'' (مجموعه شعر-  نگاه، ۱۳۹۴) و ''پای به جاده زدن'' (نمایش‏‌نامه- نگاه، ۱۳۹۶).
سرویراستار
۵۳٬۱۶۴

ویرایش