پرش به محتوا

عباس معروفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:2042166070- 3.jpg|جایگزین=عباس معروفی|بندانگشتی|عباس معروفی]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =
|نام =عباس معروفی
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران 27 اردیبهشت 1336ش
|تاریخ مرگ=برلین 10 شهریور 1401ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=آلمان
|تحصیلات و محل تحصیل=ادبیات نمایشی- دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
| شغل و تخصص اصلی =داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس
|شغل و تخصص های دیگر=روزنامه‌نگار و ناشر
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =سمفونی مردگان (۱۳۶۸)؛ سال بلوا (۱۳۷۱)؛ پیکر فرهاد (۱۳۸۱)؛ فریدون سه پسر داشت (۱۳۸۲)؛ ذوب شده (۱۳۸۸)؛ تماما مخصوص (۱۳۸۹)؛ نام تمام مردگان یحیاست (۱۳۹۷)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده:2042166070- 3.jpg|جایگزین=عباس معروفی|بندانگشتی|عباس معروفی]]
عباس معروفی (تهران 27 اردیبهشت 1336ش- برلین 10 شهریور 1401ش)
عباس معروفی (تهران 27 اردیبهشت 1336ش- برلین 10 شهریور 1401ش)


داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، نمایشنامه‌نویس و روزنامه‌نگار ایرانی. نویسندۀ رمان تحسین‌شدۀ [[سمفونی مردگان]] بود و همچنین به دلیل انتشار نشریۀ گردون (طی سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۴) که برگزارکنندۀ جایزه‌ای ادبی به همین نام نیز بود شهرت داشت.  
داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، نمایشنامه‌نویس و روزنامه‌نگار ایرانی. نویسندۀ رمان تحسین‌شدۀ [[سمفونی مردگان]] بود و همچنین به دلیل انتشار نشریۀ گردون (طی سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۴) که برگزارکنندۀ جایزه‌ای ادبی به همین نام نیز بود شهرت داشت.  


در دبیرستان رشتۀ ریاضی را انتخاب کرد ([[مدرسه مروی|دبیرستان مروی]])، اما به دلیل علاقه‌ای که به نوشتن داشت، مسیرش را تغییر داد و در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده هنرهای زیبا]] به سراغ ادبیات دراماتیک رفت. پس از فارغ‌التحصیلی حدود یک دهه به عنوان دبیر ادبیات در دبیرستان‌های هدف و خوارزمی تهران تدریس کرد. سال ۱۳۵۵ در مسابقۀ داستان‌نویسی کیهان جوانان شرکت کرد و توانست مقام اول را به دست بیاورد. بعد از آن، داستان‌هایش را در نشریات مختلف منتشر می‌کرد. اولین کتاب او که مجموعه داستانی با عنوان «روبروی آفتاب» بود در سال ۱۳۵۹ در تهران انتشار یافت، اما معروفی 10سال پس از این با انتشار رمان سمفونی مردگان توسط نشر گردون به شهرت رسید. این رمان که به شیوۀ [[جریان سیال ذهن]] نوشته شده، جز برانگیختن تحسین صاحب‌نظران و منتقدان با اقبال عموم روبرو شد، چنان‌که از زمان اولین انتشارش در سال 1368 تاکنون بیش از 100 نوبت توسط ناشران مختلف (گردون، زریاب، ققنوس و... و به صورت زیرزمینی) چاپ و منتشر شده است. این داستان یک حادثه را از منظر چند ناظر روایت می‌کند. شخصیت اصلی داستان شاعر جوانی است که گرفتار خشم پدر سنتی خود می‌شود. معروفی در این کتاب دردسرهای یک روشنفکر سال‌های ۱۳۱۰ تا ۱۳۳۰ را از منظر دید چند شخصیت مختلف داستان در چهار فصل روایت می‌کند.   
در دبیرستان رشتۀ ریاضی را انتخاب کرد ([[مدرسه مروی|دبیرستان مروی]])، اما به دلیل علاقه‌ای که به نوشتن داشت، مسیرش را تغییر داد و در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده هنرهای زیبا]] به سراغ ادبیات نمایشی رفت. پس از فارغ‌التحصیلی حدود یک دهه به عنوان دبیر ادبیات در دبیرستان‌های هدف و خوارزمی تهران تدریس کرد. سال ۱۳۵۵ در مسابقۀ داستان‌نویسی کیهان جوانان شرکت کرد و توانست مقام اول را به دست بیاورد. بعد از آن، داستان‌هایش را در نشریات مختلف منتشر می‌کرد. اولین کتاب او که مجموعه داستانی با عنوان «روبروی آفتاب» بود در سال ۱۳۵۹ در تهران انتشار یافت، اما معروفی 10سال پس از این با انتشار رمان سمفونی مردگان توسط نشر گردون به شهرت رسید. این رمان که به شیوۀ [[جریان سیال ذهن]] نوشته شده، جز برانگیختن تحسین صاحب‌نظران و منتقدان با اقبال عموم روبرو شد، چنان‌که از زمان اولین انتشارش در سال 1368 تاکنون بیش از 100 نوبت توسط ناشران مختلف (گردون، زریاب، ققنوس و... و به صورت زیرزمینی) چاپ و منتشر شده است. این داستان یک حادثه را از منظر چند ناظر روایت می‌کند. شخصیت اصلی داستان شاعر جوانی است که گرفتار خشم پدر سنتی خود می‌شود. معروفی در این کتاب دردسرهای یک روشنفکر سال‌های ۱۳۱۰ تا ۱۳۳۰ را از منظر دید چند شخصیت مختلف داستان در چهار فصل روایت می‌کند.   


معروفی در سال ۱۳۵۹ به لطف آشنایی با [[محمدعلی سپانلو]] به عضویت [[کانون نویسندگان ایران]] درآمد و با نویسندگان دیگری مانند [[هوشنگ گلشیری]]، باقر پرهام، [[محمد محمدعلی]]، [[محمد مختاری]] و [[احمد شاملو]] آشنا شد. در سال ۱۳۶۶ به عنوان مدیر اجراهای صحنه‌ای، مدیر [[ارکستر سمفونیک تهران]]، و مدیر روابط عمومی (سه سال و نیم) بیش از ۵۰۰ کنسرت موسیقی از هنرمندان مختلف کشور به اجرا درآورد. مجلهٔ موسیقی «آهنگ» نیز به سردبیری او در همین دوران انتشار یافت. در اواخر دهۀ 1360 تاسیس نشریۀ ادبی گردون، راه‌اندازی جایزۀ قلم زرین گردون و تاسیس انتشارات گردون را بر عهده گرفت. معروفی به دنبال توقیف «گردون» در سال 1373، ناگزیر به ترک ایران و اقامت در آلمان شد. مدتی از بورس «خانه [[هاینریش بل]]» بهره گرفت؛ و یک سال هم به عنوان مدیر در آن مرکز کار کرد. پس از آن برای گذران زندگی دست به کارهای مختلف زد؛ مدتی به عنوان مدیر شبانۀ یک هتل کار کرد و سپس «خانه هنر و ادبیات هدایت» (بزرگ‌ترین کتابفروشی ایرانی در اروپا) را در خیابان کانت [[برلین]]، بنیاد نهاد و به کار کتابفروشی مشغول شد؛ و کلاس‌های داستان‌نویسی خود را نیز در همان محل تشکیل داد. چاپخانه و نشر گردون هم در همین مکان برقرار است که تاکنون بیش از ۳۰۰ عنوان کتاب از نویسندگان تبعیدی و آثار ممنوع در ایران را منتشر کرده‌ است.  
معروفی در سال ۱۳۵۹ به لطف آشنایی با [[محمدعلی سپانلو]] به عضویت [[کانون نویسندگان ایران]] درآمد و با نویسندگان دیگری مانند [[هوشنگ گلشیری]]، باقر پرهام، [[محمد محمدعلی]]، [[محمد مختاری]] و [[احمد شاملو]] آشنا شد. در سال ۱۳۶۶ به عنوان مدیر اجراهای صحنه‌ای، مدیر [[ارکستر سمفونیک تهران]]، و مدیر روابط عمومی (سه سال و نیم) بیش از ۵۰۰ کنسرت موسیقی از هنرمندان مختلف کشور به اجرا درآورد. مجلهٔ موسیقی «آهنگ» نیز به سردبیری او در همین دوران انتشار یافت. در اواخر دهۀ 1360 تاسیس نشریۀ ادبی گردون، راه‌اندازی جایزۀ قلم زرین گردون و تاسیس انتشارات گردون را بر عهده گرفت. معروفی به دنبال توقیف «گردون» در سال 1373، ناگزیر به ترک ایران و اقامت در آلمان شد. مدتی از بورس «خانه [[هاینریش بل]]» بهره گرفت؛ و یک سال هم به عنوان مدیر در آن مرکز کار کرد. پس از آن برای گذران زندگی دست به کارهای مختلف زد؛ مدتی به عنوان مدیر شبانۀ یک هتل کار کرد و سپس «خانه هنر و ادبیات هدایت» (بزرگ‌ترین کتابفروشی ایرانی در اروپا) را در خیابان کانت [[برلین]]، بنیاد نهاد و به کار کتابفروشی مشغول شد؛ و کلاس‌های داستان‌نویسی خود را نیز در همان محل تشکیل داد. چاپخانه و نشر گردون هم در همین مکان برقرار است که تاکنون بیش از ۳۰۰ عنوان کتاب از نویسندگان تبعیدی و آثار ممنوع در ایران را منتشر کرده‌ است.  
سرویراستار، ویراستار
۵۴٬۴۶۸

ویرایش