آن سوی آتش (فیلم 1366): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «فیلم بلند سینمایی به کارگردانی کیانوش عیاری، تولید سال 1366ش. ''آن سوی آتش'' در ششمین دوره جشنواره فیلم فجر در رشتۀ بهترین بازیگر نقش اول مرد (خسرو شجاع‌زاده) نامزد دریافت جایزه بوده و علاوه بر این جوایز بهترین کارگردانی و به...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042166884.jpg|جایگزین=پروین سلیمانی در صحنه‌ای از فیلم|بندانگشتی|360x360پیکسل|[[پروین سلیمانی]] در صحنه‌ای از فیلم]] | |||
فیلم بلند سینمایی به کارگردانی [[کیانوش عیاری]]، تولید سال 1366ش. ''آن سوی آتش'' در [[ششمین دوره جشنواره فیلم فجر]] در رشتۀ بهترین بازیگر نقش اول مرد ([[خسرو شجاع زاده|خسرو شجاع‌زاده]]) نامزد دریافت جایزه بوده و علاوه بر این جوایز بهترین کارگردانی و بهترین صدابرداری ([[پرویز آبنار]] و [[مسعود بهنام]]) را نیز دریافت کرده است. همچنین فیلم در چندین جشنوارۀ بین‌المللی نیز شرکت کرده و جوایزی را دریافت نموده است. از جمله جشنوارۀ بین‌المللی فیلم سه قاره نانت، جشنوارۀ بین‌المللی فیلم سه قاره بروژ و جشنواره‌های روتردام، سائوپائولو و تورنتو. رئالیسم در فیلم ''آن سوی آتش'' تحت پوشش زبان ساده‌ای شکل می‌گیرد که تأکید بر محدودۀ مشخصی از زندگی شخصیت‌ها با شرح تمامی اجزای کنش نمایشی در آن دیده می‌شود. این بیان واقع‌گرایانه در همان مسیری که با شتاب هرچه بیش‌تر خود را از نمادین شدن دور می‌کند، تعلق دیرینۀ خود به استعاره را نیز پاس می‌دارد. این فیلم به پیامدهای اجتماعی توزیع ناعادلانۀ درآمد نفت در برهه‌ای از تاریخ ایران می‌پردازد. | فیلم بلند سینمایی به کارگردانی [[کیانوش عیاری]]، تولید سال 1366ش. ''آن سوی آتش'' در [[ششمین دوره جشنواره فیلم فجر]] در رشتۀ بهترین بازیگر نقش اول مرد ([[خسرو شجاع زاده|خسرو شجاع‌زاده]]) نامزد دریافت جایزه بوده و علاوه بر این جوایز بهترین کارگردانی و بهترین صدابرداری ([[پرویز آبنار]] و [[مسعود بهنام]]) را نیز دریافت کرده است. همچنین فیلم در چندین جشنوارۀ بین‌المللی نیز شرکت کرده و جوایزی را دریافت نموده است. از جمله جشنوارۀ بین‌المللی فیلم سه قاره نانت، جشنوارۀ بین‌المللی فیلم سه قاره بروژ و جشنواره‌های روتردام، سائوپائولو و تورنتو. رئالیسم در فیلم ''آن سوی آتش'' تحت پوشش زبان ساده‌ای شکل می‌گیرد که تأکید بر محدودۀ مشخصی از زندگی شخصیت‌ها با شرح تمامی اجزای کنش نمایشی در آن دیده می‌شود. این بیان واقع‌گرایانه در همان مسیری که با شتاب هرچه بیش‌تر خود را از نمادین شدن دور می‌کند، تعلق دیرینۀ خود به استعاره را نیز پاس می‌دارد. این فیلم به پیامدهای اجتماعی توزیع ناعادلانۀ درآمد نفت در برهه‌ای از تاریخ ایران می‌پردازد. | ||
مدت فیلم: 98 دقیقه | مدت فیلم: 98 دقیقه | ||