ارطه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}}[[پرونده:2042166931.jpg|جایگزین=مناظر پیرامون شهر|بندانگشتی|مناظر پیرامون شهر]] | }}[[پرونده:2042166931.jpg|جایگزین=مناظر پیرامون شهر|بندانگشتی|مناظر پیرامون شهر]] | ||
از شهرهای استان | از شهرهای استان [[مازندران]]، شهرستان [[قایم شهر، شهرستان|قائمشهر]]. در سال ۱۳۹۰ش از مجموعۀ روستاهای قادیکلا ارطه، بورخیل ارطه، ابوخیل ارطه، جوجاده ارطه، قاسم‌خیل ارطه، کفشگر کلاارطه و افراتخت، از دهستان بیشه‌سر و به مرکزیت جوجاده ارطه تأسیس شد. شهر کوهپایه‌ای ارطه با میانگین ارتفاع 26 متری از سطح دریا، در 15 کیلومتری شمال شرقی مرکز قائمشهر، 15 کیلومتری جنوب غربی مرکز [[شهر ساری]] و 267 کیلومتری شمال شرقی مرکز [[شهر تهران]] واقع است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت این شهر ۱۰٬۳۲۷ نفر بوده است. | ||
اقلیم ارطه معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. رودخانۀ درکا از جنوب آن می‌گذرد. از محصولات کشاورزی آن برنج، مرکبات، و میوه‌های تابستانی را می‌توان نام برد. از روزگار قاجار نام روستای ارطه و پسوند ارطه‌ای در منابع آمده است. ملگونف<ref>Grigory Valerianovich Melgunov</ref> (در سفر 1858- 1860م) نام آن را آراته (برگرفته از پیشۀ اهالی که بریدن درخت است) در دو فرسنگ و نیمی ساری، نزدیک به کوه، [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] (در سفر 1282ق) محال ارطه، محمدمیرزا مهندس (در سفر 1299ق) ارته‌ده، رابینو<ref>Hyacinth Louis Rabino</ref> (در سفر 1288- 1289ش) آن را ارته و میان سیاه‌رود و ساری، و افضل‌الملک (در سفر 1331ق) ارطی با شش محلۀ قادیکلا، بورخیل، ابوخیل، جوجاده، کردمحله، قاسم‌خیل و کفشگرکلا یاد کرده‌اند. حمام قاجاری بورخیل ارطه و تپۀ دینه‌سر قادیکلای ارطه (متعلق به هزارۀ اول پیش از میلاد) از آثار تاریخی و باستانی ارطه‌اند. از دیگر آثار تاریخی این شهر پیرتکیۀ بورخیل را می‌توان نام برد. زبان مردم ارطه طبری است. | |||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||