پرش به محتوا

آدونت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۳ بایت اضافه‌شده ،  ۲ سال پیش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


آدوِنْت (Advent)<br/> (از واژۀ لاتین adventus، به‌معنی رجعت یا «آمدن») در تقویم مسیحی، مبتنی‌بر وقایع زندگی عیسی مسیح. آغاز مراسم پیش از روز کریسمس<ref>Christmas Day</ref>&nbsp;(ولادت او) و چهار یکشنبه قبل از آن در یکشنبۀ آدونت<ref>Advent Sunday</ref>&nbsp;است؛ تاریخ آن برحسب این‌که کریسمس به کدام روز هفته بیفتد تفاوت می‌کند. کلیساها حلقۀ گلی از شاخ و برگ راج، موسوم به حلقۀ گل آدونت<ref>Advent Wreath</ref>، با چهار شمع در پیرامون و یک شمع در مرکز آن تهیه و هر هفته یک شمع و شمع اصلی را در روز کریسمس روشن می‌کنند. بسیاری از خانواده‌ها تقویم‌هایی به‌شکل ویژه، مخصوص آدونت دارند با درهای کوچکی که در آن تعبیه شده است و هر روز تا فرا رسیدن کریسمس یکی از آن‌ها را باز می‌کنند. پشت هر در صحنه‌ای از کریسمس به تصویر درآمده است و روز کریسمس آخرین در باز می‌شود. در ایام آدونت پارچۀ سبز روی سکوی محراب کلیسا را برمی‌دارند و پارچۀ ارغوانی پهن می‌کنند که نشانۀ ایام استقبال و استغفار است. با خواندن سرودهای آدونت<ref>Advent hymns</ref>&nbsp;مسیحیان به پیشباز میلاد عیسی می‌روند. نزدیک کریسمس، برنامه‌های سرودخوانی ترتیب می‌دهند و کودکان، در بسیاری از مدارس، نمایش میلاد<ref>nativity play</ref>&nbsp;اجرا می‌کنند که دربارۀ ولادت عیسی است. گاه در گذشته سخت‌گیری در برگزاری مراسم آدونت تقریباً همانند برگزاری لِنت<ref>Lent</ref>&nbsp;بود؛ روزه‌گرفتن در آن الزامی و جشن و سرور ممنوع بود. جز در کلیسای ارتُدوکس<ref>Orthodox Church</ref>، که سالش از روز اول سپتامبر (سال نوِ عرفی بیزانسی) آغاز می‌شود، از قرن ۶م، آدونت آغاز سال کلیسا بوده است.
آدوِنْت (Advent)<br/> (از واژۀ لاتین adventus، به‌معنی [[رجعت]] یا «آمدن») در تقویم مسیحی، مبتنی‌بر وقایع زندگی [[عیسی]] مسیح. آغاز مراسم پیش از روز [[کریسمس، عید|کریسمس]]<ref>Christmas Day</ref> (ولادت او) و چهار یکشنبه قبل از آن در یکشنبۀ آدونت<ref>Advent Sunday</ref> است؛ تاریخ آن برحسب این‌که کریسمس به کدام روز هفته بیفتد تفاوت می‌کند. کلیساها حلقۀ گلی از شاخ و برگ راج، موسوم به حلقۀ گل آدونت<ref>Advent Wreath</ref>، با چهار شمع در پیرامون و یک شمع در مرکز آن تهیه و هر هفته یک شمع و شمع اصلی را در روز کریسمس روشن می‌کنند. بسیاری از خانواده‌ها تقویم‌هایی به‌شکل ویژه، مخصوص آدونت دارند با درهای کوچکی که در آن تعبیه شده است و هر روز تا فرا رسیدن کریسمس یکی از آن‌ها را باز می‌کنند. پشت هر در صحنه‌ای از کریسمس به تصویر درآمده است و روز کریسمس آخرین در باز می‌شود. در ایام آدونت پارچۀ سبز روی سکوی محراب کلیسا را برمی‌دارند و پارچۀ ارغوانی پهن می‌کنند که نشانۀ ایام استقبال و استغفار است. با خواندن سرودهای آدونت<ref>Advent hymns</ref> مسیحیان به پیشباز میلاد عیسی می‌روند. نزدیک کریسمس، برنامه‌های سرودخوانی ترتیب می‌دهند و کودکان، در بسیاری از مدارس، نمایش میلاد<ref>nativity play</ref> اجرا می‌کنند که دربارۀ ولادت عیسی است. گاه در گذشته سخت‌گیری در برگزاری مراسم آدونت تقریباً همانند برگزاری لِنت<ref>Lent</ref> بود؛ روزه‌گرفتن در آن الزامی و جشن و سرور ممنوع بود. جز در کلیسای [[ارتدوکس، مذهب|ارتُدوکس]]<ref>Orthodox Church</ref>، که سالش از روز اول [[سپتامبر]] (سال نوِ عرفی بیزانسی) آغاز می‌شود، از قرن ۶م، آدونت آغاز سال کلیسا بوده است.


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار، ویراستار
۳۷٬۶۲۰

ویرایش