ابوکالیجار گرشاسب کاکویی اول: تفاوت میان نسخه‌ها

پسر دوم علاء‌الدوله محمد بن دشمن زیار کاکویی. در دوران زندگی پدرش حکومت [[همدان، شهر|همدان]] و بخش‌هایی از کردستان و [[لرستان]] را داشت. در ۴۲۹ق با دختر گوکتاش، از سرکردگان ترکمنان عراق ازدواج کرد. هنگامی‌که ابراهیم ینال قصد همدان کرد، ابوکالیجار که در خود یارای ایستادگی ندید به دژ «شاپورخواست» (قلعۀ [[فلک الافلاک، قلعه|فلک‌الافلاک]] کنونی در [[خرم آباد، شهر (لرستان)|خرم‌آباد]] لرستان) گریخت. چون ابراهیم و غُزان به [[ری، شهر باستانی|ری]] بازگشتند، ابوکالیجار بار دیگر بر همدان دست یافت. اما وی و برادرش فرامرز که دریافتند تاب مقابله با طغرل بیگ سلجوقی را ندارند، رهبری او را پذیرفتند. پس از آن طغرل، ابوکالیجار را به تصرف دژ کنگاور فرستاد و او پس از تسخیر آن، در همان‌جا ماند. در ۴۳۶ق بار دیگر همدان را از عُمال سلجوقی پس گرفت، با امیر بویی فارس هم‌پیمان شد و به نام خود خطبه خواند. طغرل در ۴۳۷ق ابراهیم ینال را به تصرف همدان فرستاد و ابوکالیجار به متصرفات [[آل بویه]] گریخت و حتی کوشید با سلطان [[مودود غزنوی]] برای بازپس‌گرفتن [[خراسان]] متحد شود. سرانجام از جانب فرمانروای بویی فارس، فولادستون، به حکومت [[خوزستان]] منصوب شد و همان‌جا درگذشت.