ابوکالیجار گرشاسب کاکویی اول

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوکالیجار گرشاسب کاکویی اول ( ـ اهواز ۴۴۳ق)

پسر دوم علاء‌الدوله محمد بن دشمن زیار کاکویی. در دوران زندگی پدرش حکومت همدان و بخش‌هایی از کردستان و لرستان را داشت. در ۴۲۹ق با دختر گوکتاش، از سرکردگان ترکمنان عراق ازدواج کرد. هنگامی‌که ابراهیم ینال قصد همدان کرد، ابوکالیجار که در خود یارای ایستادگی ندید به دژ «شاپورخواست» (قلعۀ فلک‌الافلاک کنونی در خرم‌آباد لرستان) گریخت. چون ابراهیم و غُزان به ری بازگشتند، ابوکالیجار بار دیگر بر همدان دست یافت. اما وی و برادرش فرامرز که دریافتند تاب مقابله با طغرل بیگ سلجوقی را ندارند، رهبری او را پذیرفتند. پس از آن طغرل، ابوکالیجار را به تصرف دژ کنگاور فرستاد و او پس از تسخیر آن، در همان‌جا ماند. در ۴۳۶ق بار دیگر همدان را از عُمال سلجوقی پس گرفت، با امیر بویی فارس هم‌پیمان شد و به نام خود خطبه خواند. طغرل در ۴۳۷ق ابراهیم ینال را به تصرف همدان فرستاد و ابوکالیجار به متصرفات آل بویه گریخت و حتی کوشید با سلطان مودود غزنوی برای بازپس‌گرفتن خراسان متحد شود. سرانجام از جانب فرمانروای بویی فارس، فولادستون، به حکومت خوزستان منصوب شد و همان‌جا درگذشت.